هیات کوهنوردی رفسنجان

منشور کاتماندو هدف حفظ محيط کوهستان و همچنين حفظ ميراث فرهنگی کوهستان ها و توسعه دوستی بين کوه نوردان و کوه پايه نشينان و احترام متقابل به فرهنگ ها و صلح و دوستی همه علاقمندان به کوهستان ها تنظيم گرديده است .

متن منشور کاتماندو :

۱ـ کمپ : هميشه بخاطر داشته باشيد که پس از شما گروه ديگری هم به کمپ خواهد آمد . بنا براين کمپ را تميزتر از وقتی که وارد آن شده ايد ترک کنيد .
۲ـ آتش : آتش افروختن را محدود کنيد . هرگز آتش بدون سرپناه نيفروزيد و به ديگران هم توصيه کنيد از روش پسنديده شما پيروی کنند . در مصرف چوب صرفه جويی کنيد و در حد امکان از وسايل نفت سوز استفاده کنيد . چقدر زيباست اگر با خود نهال ببريد و در مسير خود بکاريد .

۳ـ زباله : نايلون ها و پاکت های اضافی را در محل امنی بسوزانيد . کاغذ و ديگر مواد قابل تجزيه ـ از جمله غذا ـ را در زمين دفن کنيد . زباله و پس مانده های غير قابل تجزيه را با خود حمل کنيد . اگر در مسير خود به زباله های بجا مانده از ديگران برخورديد ٬ آنرا نيز با خود به پايين حمل کنيد .

ادامه مطلب...

اولین جمعه دیماه 99 درکوههای شمال تهران بورانی درگرفت ودر پی آن کوهنوردان زیادی درگیر حادثه شدند.در یادداشتی که درصفحه نخست روزنامه همشهری منتشر شد،به 10باور اشتباه که سرمنشأ بسیاری ازحوادث کوهنوردی در زمستانهای سالیان اخیر بوده‌اند پرداخته شده است:

1- از مسیری که جان‌پناه داردصعود می‌کنیم،پس امن هستیم!

2- جاییکه کوهنوردان زیادی صعود می‌کنندمی‌رویم،خیالمان راحت است!

3- درکوهی که درآن جاده کشیده شده کوهنوردی میکنیم،اگرهواخراب شد از جاده برمی‌گردیم!

4- مسیررا بلدیم،تابستان یکبار این قله را صعودکرده‌ایم.

5- بارش برف دیشب تمام شده است؛امروز هوا صاف است!

6- هرچه گروهی که همراهشان به کوه می‌رویم بزرگتر باشد،صعودمان ایمن‌تر است!

7- با تله‌کابین برمی‌گردیم.جای نگرانی نیست!

8- تجهیزات کوهنوردی خوبی داریم،مشکلی باسرما نداریم!

9- این روزها آمادگی بدنی خوبی دارم،از پس شرایط برمی‌آیم!

10- امکان نداردمجبور شویم شب در کوه بمانیم؛هرطوری شده حتما تا عصر برمی‌گردیم!

11- سرپرست فکرهمه چیز را کرده،نگران نیستم.
عبداله عزیزالهی

انجمن پزشکی کوهستان ایران

از بدو تشکیل جوامع انسانی و به موازات گسترش آن قوانین نیز پا به عرصه وجود گذاشتند تا هم از حقوق فرد در قبال جامعه و هم از حقوق جامعه در قبال فرد حمایت کنند.

بنابراین رفته رفته جنبه امری و اجبار بودن قوانین بر جنبه اخلاقی آن غلبه کرد. هرچند جنبه اخلاقی کمک به درماندگان و افراد در معرض خطر و ... همواره وجود داشته است که با دقت و امعان نظر در مثل های همچون "چو بینی که نابینا و چاه است اگر خاموش بنشینی گناه است" به آن پی می بریم.

اما طرح سوال از اینجا آغاز می شود که اگر فردی را در معرض و یا درگیر با خطر دیدیم چه تکلیفی داریم؟
و باز سوال مهم تر آنکه به فراخور موضوع بحث یعنی کوهنوردی و ورزش های مرتبط اگر با فرد در معرض خطر یا درگیر در خطر مواجه شدیم چه کنیم؟

در این مقال وظیفه اخلاقی و وجدان را به حال خود رها می سازیم و به موضوع اصلی یعنی "تکلیف قانونی" در این خصوص می پردازیم.

قانونی داریم تحت عنوان "قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی" که در واقع در پی تبدیل تکلیف اخلاقی به تکلیف قانونی است.

به موجب این قانون و در شرایط خاصی مکلف به کمک به دیگران هستیم و در غیر این صورت مجرم محسوب می شویم.

اولین شرط آن است که فردی را در معرض خطر جانی مشاهده کنیم (بعنوان مثال فرد سقوط کرده در دره یا مدفون در بهمن).

ادامه مطلب...