هیات کوهنوردی رفسنجان

1.هرگونه فعالیت صعود قلل مرتفع توسط باشگاه‌های کوهنوردی پس از اخذ مجوز اداره ورزش و جوانان استان با رعایت آئین‌نامه‌های عمومی و تخصصی ثبت باشگاه‌ها مجاز است.

2.حضور سرپرست و مسئول فنی (دارای مدرک مربیگری یا مربی راهنما) و امدادگر در تیم­ها الزامی است.

3.اخذ بیمه ورزشی، بیمه مسئولیت تیم و... برای اجرای برنامه ضروری بوده و در صورت بروز حادثه کمک حال برگزار کننده خواهد بود.

4.لازم است تمام همراهان حاضر در برنامه، دوره‌های آموزشی فدراسیون که مکمل برنامه‌ها کوهنوردی یا صعودهای فنی هستند را گذرانده باشند. بدیهی است مسئولیت همراهی نفرات فاقد شرایط مذکور بر عهده سرپرست تیم و مدیر باشگاه است.

5.باشگاه‌ها فعالیت‌های فصلی خود را پیش از اجرا در قالب برنامه 6 ماهه به هیات استان خود اعلام نمایند. همچنین اعلام برنامه‌های خارج از استان از طریق هیات مبدا یا باشگاه برگزارکننده به هیات استان مقصد الزامی است.

6.آگاهی کامل از صحت و سلامت اعضای تیم توسط باشگاه و سرپرست برنامه قبل از اجرا ضروری است.

7.جهت صعود به قلل سایر استان‌ها کسب اطلاعات جامع توسط سرپرست برنامه از محل اجرای برنامه، ظرفیت­های منطقه، امکانات، اطلاعات راه‌ها و مسیر صعود، شرایط جوی، فرهنگی و اجتماعی، شهر مقصد، احترام به ساکنین محلی و اخذ مجوزهای لازم ضروری است.

8.فعالیت گروه‌های کوهنوردی فاقد مجوز ممنوع بوده و مسئولیت هرگونه صعود و همراهی با ایشان برعهده خود فرد و برگزار کننده میباشد.

9.فعالیت‌های آژانس‌های گردشگری در ارتفاعات، تنها در صورت داشتن مجوزهای لازم از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با مشارکت باشگاه‌های کوهنوردی و حضور مربیان کوهنوردی مرتبط با نوع فعالیت، راهنمایان کوهستان (دارای مدرک از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی) و مربی راهنمای این فدراسیون مجاز است.

10.کلیه فعالیت‌های صعود به قلل مرتفع با تعداد نفرات بالای 5 نفر به دلیل رعایت اصول زیست محیطی و ایمنی تنها از مسیرهای عادی توصیه می‌شود. ضروری است در برنامه‌های عادی حداکثر نفرات 12 نفر با همراهی حداقل 1 مربی کوهنوردی مجرب و برنامه‌های مشکل و فنی حداکثر 5 نفر با همراهی 1 مربی مجرب با رعایت دیگر الزامات مقرر انجام گردد.

11.صعود افراد کم‌تجربه به قلل مرتفع مستلزم گذراندن دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی ثبت شده در آیین‌نامه فعالیت باشگاه‌ها و پس از کسب تجربه لازم بر روی قلل کم ‌ارتفاع (مسیرهای عادی، آسان و یک روزه مجاز) است. بهره‌گیری از لوازم و تجهیزات استاندارد و متناسب با برنامه برای کلیه اعضای تیم الزامی بوده، سرپرست تیم مسئول کنترل لوازم و تجهزات نفرات است.

12.استفاده از زمان کافی صعود و بازگشت باید توسط سرپرست برنامه‌ریزی شود.

ادامه مطلب...

 "رفتار انسانی نیازی به تشویق ندارد
این جمله ای ارزشمند از یکی از اخلاق گراترین کوهنوردان تاریخ است. صحبت از پیوتر پوستلینگ است.

بی شک لغت جوانمرد بهترین صفت برای این بزرگ کوهنورد لهستانی می باشد. او در k2، برودپیک و اناپورنا فداکاری اش نسبت به همنوردان و دیگر کوهنوردان اثبات کرد.

در سال 1996 وی جان یک کوه نورد ایتالیایی را در کوهK2 نجات داد.

وی کوه نورد مصدوم ایتالیایی را که بر روی طناب های ثابت مانده بود با کمک رسیچ پاولفسکی به کمپ اصلی بازگرداند.

او پس از امداد رسانی به سمت قله برگشت و پس از صعود و در هنگام ورود به کشورش جایزه صعود جوانمردانه را از کمیته ملی المپیک لهستان دریافت کرد هر چند او معتقد بود رفتار انسانی نیازی به جایزه و تشویق ندارد.

پوستلینگ پس از فتح 12 قله هشت هزاری در صعود به اناپورنا نیز به خاطر برف کوری شرپای همراهش به سمت کمپ به پایین برگشت و از صعودی که تکمیل کننده البوم هشت هزاری هایش بود خودداری کرد .
این حرکت نهایت فداکاری و جوانمردی پیوتر را به گوش کوهنوردان جهان رساند.

پیوتر بعدا در مورد این کارش اینچنین گفت : "ما می توانستیم وی را تنها گذاشته و قله را صعود کنیم اما پس از آن هیچگاه نمی توانستیم از شرم خود را در آینه نگاه کنیم."

پیوتر سال بعد با صعود برودپیک به کار خود در هیمالیا پایان داد ولی حکایت جوانمردی های او اعتلابخش راه تمام کوهنوردان جهان خواهد بود.
درود بر کوهنوردان اینچنینی که انسانیت را تا سر قله ها کشاندند.

انجمن پزشکی کوهستان ایران

به مجموعه آسیبهایی که به پوست (و بافتهای عمقی تر) در معرض سرما وارد میشود گفته میشود.

علائم:
اولین علامت: احساس سرما و سفتی در محل مثلا انگشتان است، سپس احساس سوزن سوزن شدن و بیحسی و سوزش ایجاد میشود و با گرم کردن موضع احساس درد و شوک الکتریکی و یا ضربان ایجاد می شود.

درجات سرمازدگی:

در سرمازدگی درجه یک پوست محل در ابتدا سفید و بیحس میشود. گاهی پوست قرمز میشود. بتدریج پوست سفت میشود. این نوع از سرمازدگی در صورتی که زود درمان شود بطور کامل بهبود میابد(ویرایش: البته اثرات ماندگاری تا مدتها می گذارد).

در سرمازدگی درجه دو پوست قرمز و یا آبی(کبود) میشود. پوست یخ زده و سفت شده و بتدریج متورم میگردد. پوست تاول میزند.

در سرمازدگی درجه سه پوست سفید یا آبی و سفت میشود. تاول ایجاد شده و خونی(گاه شفاف) میشود. (بافت پس از مدتی نکروز و سیاه می شود).

در سرمازدگی درجه چهار پوست ابتدا قرمز(کبود) و سپس(به مرور زمان) سیاه میشود. (در این نوع سرمازدگی معمولا بخش های وسیعی یک اندام گرفتار می شود).

درمان سرمازدگی:

-به پناهگاه بروید
-لباس های خیس را خارج کرده و لباس خشک بپوشید
-محل سرمازده را مالش ندهید چون آسیب بافتی را بیشتر میکند
-محل سرمازده را در یک حوله ضخیم بپیچید
-روی پای سرمازده راه نروید
- درمان تکمیلی سرمازدگی گرم کردن محل آسیب در اولین فرصت است. این گرم کردن با گذاشتن اندام سرمازده در آب گرم 40 درجه به مدت سی دقیقه انجام میشود. آب گرم باید حاوی یک ماده ضد عفونی ملایم باشد.

پیشگیری از سرمازدگی:

مهمترین اقدام در پیشگیری از سرمازدگی خروج از محل سرد است. اگر در مجاورت سرمای شدید قرار گرفته اید مطمئن شوید که لباس گرمی پوشیده اید. دستکش های دو انگشتی بهتر از دستکش های چند انگشتی هستند. در مجاورت باد باید سر و صورت و گردن خود را بپوشانید. لباس ضد آب(خارج کننده رطوبت) بپوشید و سعی کنید بدن خود را خشک نگه دارید. بهترین لباس ها آنهایی هستند که چند لایه هستند. لایه های متعدد لباس هوا را که عایق خوبی است در بین خود محبوس کرده و جلوی از دست رفتن حرارت بدن و نفوذ سرما را میگیرند.
چکمه ها هم باید گرم باشند.

نکته مهم:
بدن در هوای سرد نیاز به کالری و آب بیشتری دارد. در ارتفاعات بالا حرارت زیادی از بدن با تنفس از دست میرود پس باید فعالیت های بدنی طوری تنظیم شوند تا تعداد تنفس خیلی بالا نرود.
نکته دیگر: در کوهنوردان استفاده از اکسیژن برای تنفس میتواند احتمال سرمازدگی را کاهش دهد.

نکته: جهت کنترل درد ناشی از سرمازدگی از ایبوپروفن 400 استفاده کنید.

انجمن پزشکی کوهستان ایران