صعود به قله‌های آتش‌فشانی مانند دماوند و قرار گرفتن در معرض گازهای گوگردی و تنفس آنها می‌تواند موجب آسیب به سلامتی ما گردد، ترکیب سولوفور با هموگلوبین و ایجاد اختلال در اکسیژن‌رسانی به عضلات و بافتها از جمله این عوارض محسوب می‌شوند.
سولفوگلوبینمی
سولفو گلوبینمی یک وضعیت نادر پزشکی است که حاصل ترکیب هموگلوبین خون با گوگرد (سولفور) می‌باشد. وقتی سولفید هیدروژن یا یون‌های سولفید با خون ترکیب شدند، توانایی حمل اکسیژن را از دست می‌دهند. اگر این میزان ترکیب سولفور از آستانه 60% که وضعیت بحرانی است عبور کند حتی ممکن است منجر به مرگ شخص شود.
دلالیل ایجاد
مصرف برخی داروها، قرار گرفتن در معرض سولفید هیدروژن و قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا از جمله عوامل ایجاد این وضعیت می‌باشند.
علایم و نشانه‌ها
احساس خستگی، احساس درد در قفسه سینه، جریان خون شریانی به رنگ قهوه‌ای شکلاتی، سرگیجه، تعییر رنگ لب‌ها، لکه‌های تیره در نوک انگشتان، احساس سوزش در ادرار، احساس سوزش در هنگام تنفس از جمله علایم این وضعیت می‌باشند.
راه‌کارهای درمانی
استفاده از اکسیژن مکمل و در موارد شدید، تزریق خون به شخص مبتلا می‌تواند در بهبود وضعیت شخص موثر باشد.
ترجمه: پویا سلیمانی
کمبود خواب بر کاهش قدرت و انگیزه ورزشکاران تأثیر منفی دارد.
خواب کافی برای ریکاوری و بازسازی عضلات لازم است.
کمبود خواب باعث از بین رفتن عضلات با افزایش هورمون کاتابولیک مانند کورتیزول و کاهش هورمون آنابولیک مانند تستوسترون و IGF1 می شود.
کمبود خواب باعث کاهش مسیرهای سنتز پروتئین شده و شکست مولکول های پروتئین، افزایش نرخ عضله سوزی و تحلیل عضلات را افزایش می دهد.
کمبود خواب باعث کاهش سرعت ترمیم بعد از آسیب دیدگی می شود.
مقایسه دسته‌بندی:
• صعود آلپی
• صعود محاصره‌ای
• صعود کپسوله
و
• صعود طبیعی
• صعود مصنوعی
• صعود ترکیبی
• درای تولینگ
به ساده‌ترین بیان می‌توان گفت که اولین دسته مشخص‌کننده استراتژی صعود و دومین دسته مشخص کننده تکنیک صعود می‌باشند.
در اولین دسته بندی کوهنورد تصمیم می گیرد که از چه راهبردی استفاده نماید.
• بارگزاری یا عدم بارگزاری
• تعداد نفرات تیم
• استفاده یا عدم استفاده از طناب ثابت
• بهره‌گیری از تدارکات تیمی یا عدم استفاده
برفکوبی در برف و زمستان
- دسته: اخبار
حرکت مرغابی: این روش با تقلید از پرواز مرغابی ها انجام می شود.
مرغابی ها همیشه به صورت فِلِش و نوک پیکان در آسمان حرکت می کنند، در نوک پیکان تنها مرغابی هست که هوا را شکاف داده و بقیه در 2 صف به صورت نوک پیکان پشت سر مرغابی اول حرکت می کنند. پس از حدود 10 دقیقه (زمان تقریبی است) مرغابی اول جای خود را به نفر آخر داده و به همین ترتیب جابجا می شوند.
در پیمایش های زمستانی و برف کوبی های سنگین، نفرات با زمان تقریبی 10 دقیقه تعویض می شوند. نفر اول (سرقدم) پس از برف کوبی 10 دقیقه ای از سمت راست از صف گروه خارج شده و نفر سوم گروه به جلوی گروه منتقل می شود و عمل برفکوبی را ادامه می دهد.
نفر اولی که جایش را تعویض کرده است، به یک نفر جلوتر از نفر آخر (عقب دار) گروه انتقال می یابد.
نفر آخر گروه یکی از با تجربه ترین و قوی ترین افراد گروه است که معمولا در کوهنوردی به او «عقب دار» یا «تیم جمع کن» می گویند. اگر یک امدادگر در یک تیم کوهنوردی حضور داشته باشد معمولا او را بعنوان «عقب دار» تعیین می کنند.
