سیستم هوازی و بیهوازی در ورزش
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
1. سیستم هوازی (Aerobic System)
· توضیح: این سیستم مانند موتور دیزلی بدن است. انرژی را به آرامی اما برای مدت زمان بسیار طولانیتری تولید میکند.
· مثال: فکر کنید در حال پیادهروی آرام، دویدن نرم (جاگینگ)، شنا کردن ملایم یا دوچرخهسواری تفریحی هستید. در این فعالیتها، نفس کشیدن شما آرام و عمیق است و میتوانید در حین حرکت به راحتی صحبت کنید. این نشان میدهد اکسیژن به مقدار کافی به عضلات شما میرسد.
2. فعالیتهای هوازی (Aerobic Activities)
· مثالهای بیشتر: رقص، پلهنوردی، اسکی مارپیچ، قایقرانی، و حتی باغبانی سنگین که به صورت مداوم و برای بیش از ۳ دقیقه انجام شود.
3. استقامت هوازی (Aerobic Endurance)
· تفاوت با استقامت عضلانی: استقامت عضلانی به توانایی یک عضله خاص (مثلاً عضلات ساعد) در انقباض مکرر برای انجام یک کار (مثلاً آویزان ماندن از بارفیکس) اشاره دارد. اما استقامت هوازی درباره سیستم مرکزی (قلب، ریهها و عروق خونی) است که کل بدن را تحت تأثیر قرار میدهد.
· مثال: یک دونده ماراتن استقامت هوازی بسیار بالایی دارد، در حالی که یک سنگنورد ممکن است استقامت عضلانی بالایی در دستان و انگشتان خود داشته باشد.
4. ظرفیت هوازی (VO₂ max)
· توضیح: این معیار، نهاییترین شاخص آمادگی قلبی-تنفسی است. مانند اینکه بپرسیم حداکثر ظرفیت باک بنزین ماشین شما چقدر است.
· مثال عددی: یک فرد غیرورزشی ممکن است VO₂ max ای حدود ۳۵ تا ۴۰ میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه داشته باشد، در حالی این عدد برای یک ورزشکار نخبه استقامتی مانند دوچرخهسواران تور دو فرانس به بالای ۸۰ میرسد.
5. آمادگی هوازی (Aerobic Fitness)
· توضیح: این مفهوم، کارایی کل سیستم هوازی (ریهها، قلب، خون و عضلات) را نشان میدهد. هرچه این آمادگی بالاتر باشد، انجام فعالیتهای روزمره مانند بالا رفتن از پلهها برای شما سادهتر خواهد بود.
6. آستانه هوازی (Aerobic Threshold)
· مثال: اگر ضربان قلب حداکثر شما ۱۹۰ باشد، ۷۰% آن برابر است با ۱۳۳ ضربه در دقیقه. بنابراین، برای به دست آوردن فواید هوازی، باید حداقل ۲۰ دقیقه تمرین کنید و ضربان قلبتان را در حین آن در حدود ۱۳۳ ضربه یا بالاتر نگه دارید.
7. فعالیتهای بیهوازی (Anaerobic Activities)
· مکانیسم: در این فعالیتها، بدن به دلیل شدت بالا و نبود زمان کافی برای استفاده از اکسیژن، از منابع انرژی دیگری مانند ATP-PC و گلیکولیز بیهوازی استفاده میکند که منجر به تولید اسید لاکتیک میشود.
· مثالهای بیشتر: وزنهبرداری سنگین، حرکات انفجاری پلیومتریک، ورزشهای رزمی با حداکثر قدرت، و حتی دویدن سریع برای رسیدن به اتوبوس!
8. آستانه بیهوازی (Anaerobic Threshold)
رابطه سرما با درد مفاصل در برنامه های کوهنوردی
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
استئوآرتریت یا آرتروز که یک درگیری استهلاکی مفصل است، یکی از بیماری های شایع استخوان و مفصل به شمار می رود. یکی از شایع ترین شکایات مبتلایان به آرتروز افزایش درد در سرما و رطوبت است.
شما ممکن است جزو آن دسته از کوهنوردانی باشید که عقیده دارند، درد و ورم مفاصل در آب و هوا به ویژه هوای سرد تحت تاثیر قرار گیرد. برخی از کوهنوردان تجربه افزایش درد و ورم مفاصل را در روز بارانی و سرد و کاهش ورم مفاصل و درد را در روزهای گرم و خشک در کوهستان ذکر میکنند. اما تحقیقات به عمل آمده در مورد آرتروز نشان دهنده نتایج متناقض میباشد.
به طور طبیعی هیچ فردی با سرما نباید دچار ایجاد درد و مشکل در مفاصل شود زیرا سرما فقط تشدید کننده این ناراحتی ها است و نباید آن را عاملی در بروز دردهای مفصلی و بیماری های وابسته به آن محسوب کرد.
سرما به طور غیر مستقیم می تواند در شناسایی برخی از مشکلات مفصلی زیر موثر باشد:
در فصول سرد به علت انقباض و انبساط ناگهانی عضلات و مفاصل، افرادی که دچار مشکلات مفاصل نظیر آرتروز، گرفتگی عضلانی و یا کوتاهی مادر زادیی بافت های نرم دیگر مثل تاندون ها و ... هستند، ناراحتی شان تشدید شده و مشخص می شود که وی دچار یکی از این درگیری ها است.
گاهی اوقات جا به جاشدن از محیط گرم به محیط سرد سبب میشود تا سرما روی مفاصل و عضلات اثر گذاشته و تولید درد کند و در واقع عضلات دچار تحریک عصبی میشوند.
مهمترین علت درد مفاصل در فصول سرد سال، سرمازدگی و گرفتگی عضلات است. در واقع سرمای شدید باعث می شود بدن فرد از خود انقباض نشان دهد که منجر به بروز دردهایی همچون کمردرد، زانودرد و ... شود.
