البته این بدان معنا نیست که اگر فاقد این شرایط هستید باید به طورکلی قید این کار را بزنید بلکه سعی کنید از مسیرهای راحت تر و کم خطرتر استفاده کنید. بعضی از این شرایط شامل موارد زیر است...
شرایط کوهنوردی
1-ماهیچه های قوی #پا
برای کوهنوردی نیاز به ماهیچه های قوی، به خصوص ماهیچه های پادارید زیرا هنگام بالا رفتن از کوه ماهیچه ها مجبورند وزن بدن و کوله پشتی را تحملکنند، بنابراین اگر قصد دارید در یک مسیر کوهستانی پیاده روی کنید، یک هفته قبل ازآن مواد غذایی حاوی منیزینم مانند سیب زمینی و اسفناج را در رژیم غذایی خود بگنجانیدتا از کشیدگی ماهیچه ها پیشگیری کنید. همچنین می توانید از مواد غذایی نمکی مانند بادام زمینی نمکی استفاده کنید.
2-استقامت بدنی بالا
نبض شدید تنفس هنگام بالا رفتن در یک مسیر کوهستانی کم کم باتند شدن شیب افزایش پیدا می کنند بنابراین داشتن استقامت بدنی بالا یکی از مهمترین شرایط جسمی برای پیاده روی کوهستانی است.
3-قدرت تحمل ارتفاع بالا
کسانی که در ارتفاع پایین زندگی می کنند و از نظر جسمی هم کاملا سالم هستند نیز ممکن است در ارتفاعات بالا دچار مشکل شوند زیرا در ارتفاع بالا بدن نیاز به گلبول های قرمز خون بیشتری دارد تا بتواند اکسیژن مورد نیاز را از هوای رقیق بگیرد. در حالت عادی معمولا حدود 24 ساعت طول می کشد تا فرد کاملا با این شرایط سازگاری پیدا کند.
4-قدرت تمرکز طولانی
هنگام پیاده روی در مسیرهای کوهستانی باید حتما حواستان به مسیر پیش رو باشد زیرا در غیر اینصورت ممکن است تعادل خود را از دست بدهید و حتی بهپایین پرت شوید. معمولا نوجوانان به دلیل بی توجهی بیشتر در معرض خطر هستند. البته این امر می تواند ناشی از خستگی شدید نیز باشد؛ حتی در حرفه ای ها.
5-چالاکی و چابکی
لازم نیست قهرمان ژیمناستیک باشید اما برای گرفتن بهترین نتیجه باید کمی چالاک باشید. این موضوع باعث حفظ استقلال شما موقع کوهنوردی می شود زیرا دیگر برای عبور از رودخانه یا یک مسیر باریک نیازی به کمک دیگران نیازنداریم.
صعود به قله‌های آتش‌فشانی مانند دماوند و قرار گرفتن در معرض گازهای گوگردی و تنفس آنها می‌تواند موجب آسیب به سلامتی ما گردد، ترکیب سولوفور با هموگلوبین و ایجاد اختلال در اکسیژن‌رسانی به عضلات و بافتها از جمله این عوارض محسوب می‌شوند.
سولفوگلوبینمی
سولفو گلوبینمی یک وضعیت نادر پزشکی است که حاصل ترکیب هموگلوبین خون با گوگرد (سولفور) می‌باشد. وقتی سولفید هیدروژن یا یون‌های سولفید با خون ترکیب شدند، توانایی حمل اکسیژن را از دست می‌دهند. اگر این میزان ترکیب سولفور از آستانه 60% که وضعیت بحرانی است عبور کند حتی ممکن است منجر به مرگ شخص شود.
دلالیل ایجاد
مصرف برخی داروها، قرار گرفتن در معرض سولفید هیدروژن و قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا از جمله عوامل ایجاد این وضعیت می‌باشند.
علایم و نشانه‌ها
احساس خستگی، احساس درد در قفسه سینه، جریان خون شریانی به رنگ قهوه‌ای شکلاتی، سرگیجه، تعییر رنگ لب‌ها، لکه‌های تیره در نوک انگشتان، احساس سوزش در ادرار، احساس سوزش در هنگام تنفس از جمله علایم این وضعیت می‌باشند.
راه‌کارهای درمانی
استفاده از اکسیژن مکمل و در موارد شدید، تزریق خون به شخص مبتلا می‌تواند در بهبود وضعیت شخص موثر باشد.
ترجمه: پویا سلیمانی
