تدوین: دکتر حمید مساعدیان
بر اساس مقاله رسمی "تغذیه کوهنوردی" کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
با توجه به تغییراتی که ارتفاع روی کلیه سیستم های فیزیولوزیک بدن انسان میگذارد و شرایط نامساعدی که یک کوهنورد و دستگاه گوارش وی با آن مواجه است، بحث نوع تغذیه و تغذیه مناسب از مهمترین مقولات علم پزشکی ارتفاع و علم تغذیه است. در ورزش کوه نوردی هیچ سفارش استاندارد و موکدی مبنی بر نوع تغذیه برای کوه نوردان وجود ندارد ومهمترین اصل ذائقه فرد در ارتفاع می باشد.چه بسا غذاهای بسیار لذیذی که فرد در منزل و در ارتفاع پایین با میل فراوان تناول می کند ولی در محیط کوهستان جزو بد مزه ترین غذاها و عامل بی اشتهایی فرد در ارتفاع باشد.
بر طبق این اصل، هر فردی می بایست خود رژیم مناسب تغذیه ای خود را انتخاب کند.
شاید مهمترین فاکتور برای یک کوهنورد داشتن آمادگی جسمانی است.
بارها به تجربه ثابت شده که یک کوهنورد با داشتن آمادگی جسمانی بالا توانسته جان خود و حتی همنوردی را نجات دهد.
یا در مقابل اتفاق افتاده که کوهنوردی به جهت نا توانی جسمانی دچار مشکل حادی شده و حتی جان خود را از دست داده است.
لذا داشتن توان جسمانی مطلوب در کوهستان یک امر حیاتی است.
به همراه داشتن لوازم ضروری برای بقا ايده خوبی هست ولی اکثر کوهنوردان این وسایل را در کوله پشتی خود به همراه ندارند. خیلی راحت هست که از گنجاندن وسایلی که شما امیدوار هستید نیازی به استفاده از آن ها در طول برنامه نشود غافل شوید، ولی آیا شما بیمه ماشین خود را باطل می کنید؟ زیرا تا کنون شما هیچ حادثه ای نداشته اید؟
1 با رعایت اصول ایمنی ابتدا بیمار را از تماس بیشتر با سرما نظیر باد و تماس با سنگ، یخ و برف باز دارید.
2 سپس ارزیابی اولیه مصدوم و انجام مراحل ABC (کنترل راه هوایی، تنفس، ضربان قلب) و دیگر کمک های اولیه ی ضروری در صورت لزوم.
3 بیمار را در یک پوشش محافظ بپیچید بطوری که سر و گردن را بپوشاند.نباید دست ها و بازو های مصدوم در تماس با بدنش باشد. زیرا این کار باعث می شود حرارت بدن مصدوم به خارج منتقل شود.
4 انتقال مصدوم به مکان گرم و خشک و دور از باد و ترجیحاً سربسته (مانند پناهگاه، چادر، غار برفی، …)
5 خارج کردن لباس های مرطوب، خیس یا تنگ مصدوم و در صورت امکان پوشاندن لباس خشک به مصدوم و قرار دادن وی در داخل کیسه خواب یا انداختن پتوی گرم و خشک بر روی او.
6 هیچگاه بدن مصدوم را با مالش گرم نکنید و او را نیز تشویق به انجام فعالیت های بدنی و راه رفتن نکنید.
