برای کوهنوردی در فصل پاییز ، مجهز شوید!
در کوهنوردی همواره اصل «همراه داشتن پوشاک کافی و اضافی » را به خاطر داشته باشید.
به همراه داشتن کت پَر – نیم کت یا یک دست بالا پوش پلار می تواند هنگام استراحت های بین مسیر شما را به خوبی گرم نگه دارد . به محض مشاهده ی هوای نامناسب و پیش از بحرانی شدن شرایط از پوشش های مناسب نظیر لباس ضد آب – دستکش – کلاه و... استفاده کنید. ممکن است کمی بعد توفان و بوران اجازه ی این کار را به شما ندهد!
در انتخاب وسایل و تجهیزاتتان دقیق باشید.
تامین میزان اکسیژن کافی برای انجام فعالیتهای بدنی و افزایش استقامت، همواره یکی از مهمترین دغدغههای ورزشکاران بوده است تا جایی که حتی برخی برای نیل به اهداف خود دست به "دوپینگ خون" میزنند. از آنجایی که سلولها قادر به ذخیره مقادیر زیادی از اکسیژن نیستند، بدن باید اکسیژن مورد نیاز خود را به تناوب از محیط پیرامون خود دریافت کند. در این مقاله به برخی راهکارهای افزایش سطح اکسیژن اشاره شده است.
برای اینکه از ایجاد اسپاسم عضلانی جلوگیری کنید، لازم است سبک زندگی خود را تغییر داده و روش جدیدی برای ورزش کردن بیاموزید. فاکتورهای زیر را حتما رعایت کنید:
۱- اصلاح رژیم غذایی:
همانطوری که میدانید، کاهش مواد معدنی و انواع ویتامین ها، کلسیم یا حتی منیزیم، باعث بروز گرفتگی عضلات میشود. سعی کنید در رژیم غذایی خود، انواع ویتامین ها را جا دهید.
۲- هیدراته باشید (آب کافی)
مصرف ۸ لیوان آب در روز را فراموش نکنید و در حین فعالیت ورزشی سنگین، سعی کنید به مقدار کافی آب بنوشید.
۳- تمرینات کششی:
سعی کنید قبل از ورزش، با استفاده از تمرینات کششی اصولی، بدن خود را گرم کرده و درصد تمرینات را به صورت تدریجی بالا ببرید.
انجمن پزشکی کوهستان ایران
شاید شما نیز با افرادی برخورد کرده باشید که چنان مفتون و شیدای طبیعت و کوهستان میباشند که بهعکس افراد عادی و نرمال که پس از یک پیمایش و کوهنوردی، چندین ساعت یا چندین روز دچار حس سرخوشی و نشاط هستند، بعد از اجرای برنامه احساس افسردگی و ناراحتی میکنند. هرچند که ساعاتی که درگیر پیمایش و صعود هستید همراه با استرس و فشار بوده و در طول مسیر با ناشناختهها و امور غیرقابل پیشبینی و دشواری روبرو میشوید اما در هنگام مراجعت به منزل و درست زمان برنامهریزی برای برنامههای بعدی یا در زمان استراحت، مدام افکار دیگری به سراغ شما میآیند و غالب زمان خود را صرف یادآوری مراحل و زیباییهای صعود و پیمایش خود میکنید به نحوی که از فکر کردن به سایر مسائل روزمره باز میمانید و از استراحت باز میمانید. دردآورتر اینکه هیچکس ارزش تلاش و صعود شما را در نمییابد و حتی درک درستی هم از کوهنوردی ندارند.