مدت‌ها از ورزش و تمرین کناره گرفته‌اید.
اگر مدت طولانیست که ورزش نمی‌کنید پس طبیعی است وقتی دوباره تمرین را شروع می‌کنید احساس کُندی کنید و تمرین برای‌تان سخت باشد. بعد از دو هفته ورزش نکردن، ظرفیت هوازی‌تان تا حدودی افت می‌کند. حتی یک کاهش جزئی در استقامت و بنیه باعث میشود تمرین به نظرتان سخت بیاید، مخصوصا ورزش هوازی چالش برانگیزتر خواهد شد. همه‌ی ما نیاز داریم گاهی از تمرین فاصله بگیریم اما یک یا دو روز در هفته کافیست. ضمنا بیش از حد تمرین نکنید تا تمرین‌زده و فرسوده نشوید.
کربوهیدرات‌های اشتباهی مصرف می‌کنید.
شاید قبل از تمرین با این هدف که سوخت مورد نیاز تمرین را تامین کنید یک میان‌وعده کربوهیدرات‌دار خورده‌اید. اما کربوهیدرات از نوع ناسالم میتواند قند خون‌تان را حین تمرین با افت ناگهانی روبرو کند. در واقع این اتفاق یکی از متداول‌ترین علت‌های خستگی و ناتوانی در تمرین است.
یکی از چالش های مهم زنان در فعالیت کوه نوردی ، خودداری از نوشیدن آب و مایعات جانشین در صعودهای سراسری و یا گروهی پر تعداد به همراه مردان است که به علت رعایت عرف و فرهنگ جامعه و در دسترس نبودن مکانی امن و نزدیک و دور از دید از دفع ادرار خودداری می نمایند و به همین علت مجبور می شوند که آب و مایعات جانشین در حد مطلوب استفاده نکرده که در نتیجه به طور ارادی خود را دچار آب زدایی پیشرونده می نمایند.
از آنجایی که زنان با مقایسه مردان به لحاظ فیزیولوژیکی جسمانی با داشتن توده چربی بیشتر حدود ده درصد نیاز به آب بیشتری دارند که این مزید بر علت می گردد.
اغلب در صعود های مشترک و پر تعداد که بارها ناظر آن بوده ام ، سرپرستان برنامه ها مکان هایی رابرای توقف و استراحت و تجدید قوای تیم و یا کمپ زنی در نظر میگیرند که نقاط کور و دور از دید ، مناسب و امن برای این مورد وجود ندارد و زنان آگاهانه مجبور به خودداری از نوشیدن آب و سایر مایعات به جهت عدم دفع ادرار می گردند.
تشویق ظاهری و غیر واقعی سرپرست نیز زنان را وادار به ادامه فعالیت نموده و آنان را به سوی آب زدایی پیش رونده می کشاند که حاصل آن جز واماندگی ، خستگی و گرفتگی عضلات و ... نیست . زیرا بدن انسان قادر به سازش فعالیت مناسب و مطلوب در شرایط آب زدایی نخواهد بود.
همان طور که می دانیم کوهنوردی در کشور ما معمولا در آخر هفته و روزهای تعطیل صورت می گیرد و البته بین هر جلسه کوهنوردی ممکن است یک هفته یا بیش از آن فاصله ایجاد شود.
در صورتی که میدانیم برای انجام برنامه های کوهنوردی فرد به آمادگی بدنی مناسب به دلیل مواجه شدن با فشار نیازمند است.
یکی از مرسوم ترین روش ها تمرینات در طول هفته می باشد. کوهنورد با تمرینات در طول هفته میتواند توان بدنی خود را ارتقا داده و با استفاده از این توان تلاش نماید برنامه های قوی تری را به انجام رساند.
تمرینات در طول هفته به دو قسمت هوازی و بی هوازی تقسیم میشود.
تمرینات هوازی:
تمرینات هوازی شامل تمریناتی است که به منظور افزایش استقامت بدن، افزایش توان شش و قلب انجام میگیرند. برای این تمرینات می توان از کوهپیمایی ، دو استقامت ، شنا ، دو چرخه سواری و … نام برد.
از آنجایی که وزش بادها از عوامل تشدید کننده سرما و سرمازدگی هستند و با افزایش سرما مقدار زیادی از دمای بدن ما (اگر دقت نکنیم) هدر می دهند، می توان گفت دشمن شماره یک کوهنوردان وزش بادها هستند.
عناصری که بر وضعیت هوا تأثیر می گذارند عبارتند از:
1) دما
2) رطوبت
3) دید افقی (مه و غیره)
4) ابرها و وضعیت آسمان
5) نوع و مقدار بارندگی
6) فشار هوا
7) وزش باد و سرمازدگی (کاهش دمای بدن و سرعت و قدرت آن)
دو عنصر ابرها و جهت بادها از همه مهمتر هستند عناصر جوی را نباید جدای از هم بررسی نمود کاملاً با یکدیگر در ارتباط هستند.
دمای هوا مهمترین عاملی است که تغییر آن در سایر عناصر تأثیر می گذارد.
تغییر وضعیت هوا، تغییر دما باعث تغییر رطوبت و در نتیجه تشکیل مه یا ابر و بارندگی می گردد.
اگر بخشی از هوا نسبت به هوای اطراف خود گرمتر شود منبسط و چگالی آن کاهش می یابد و میل به صعود پیدا می کند. و چون هوای سرد اطراف نسبت به هوای گرم شده سنگین تر است و فشار آن نسبت به هوای گرم بیشتر است در چنین شرایطی که فشار در یک نقطه از جو زیاد و در نقطه دیگری کم است جریان هوای به نام باد از نقطه ای که فشار زیاد است به نقطه ای که فشار کم است برقرار می گردد.
وزش باد علاوه بر سرد کنندگی می تواند نیرویی ایجاد کند که تعادل هر کوهنورد را بر هم بزند.
