اگر میخواهید طناب سالم و با عمر کاری بیشتری داشته باشید لطفا به نکات زیر دقت کنید:
۱ - هیچگاه طناب روی لبه تیز سنگ و خاك كشیده نشود !
۲ - مواظب باشید كه طناب داخل مواد روغنی نیافتد !
۳ - طناب را تنها با آب سرد ( یا بسیار ولرم ) بشویید . در صورت نیاز از مواد شوینده ای كه برای پوست انسان مضر نیستند ( مانند صابون ، مایع دستشویی ، شامپو و ... ) نیز می توانید به اندازه کم استفاده كنید !
رعایت رژیم مناسب غذایی و نوشیدن آب کافی، مصرف پروتئین و کربوهیدراتها و چربی ها به میزان لازم یکی از مهمترین امور برای یک ورزشکار محسوب می شوند. در این مقاله به بررسی و معرفی چند مکمل که نقش عمده ای در تولید انرژی و ریکاوری بدن یک کوهنورد دارند اشاره شده است.
گلوکوزامین:
تحقیقات انجام شده نشانگر آن بوده اند که مصرف گلوکوزامین نقش به سزایی در ساختن و مرمت غضروف ها داشته و قابلیت جذب شوک و ضربه را بالا می برند. در این مقاله دکتر Edmund Burke به نقش مثبت مصرف گلوکوزامین روی ورزشکارانی که دچار آسیب زانو شده اند تاکید می کند. طی آزمایشات، مشخص شده که گلوکوزامین نقش مهمی در بهبود وضعیت ۴۰ کوهنورد با مشکلات مشابه شده است.
روغن ماهی/امگا۳ :
برخی تحقیقات حاکی از این است با توجه به اینکه روغن ماهی وامگا۳ حاوی اسیدهای چرب ضروری(EFA) می باشند، نقش بسزایی در افزایش توده عضلانی دارد. کاهش خطرات ناشی از پارگی و آسیب دیدگی و التهاب عضلات، افزایش رشد عضلات، ریکاوری و باز توانی سریعتر از فواید مصرف این مکمل غذایی است.
مالتی ویتامین ها:
دلایل زیادی وجود دارد که اغلب ما از کمبود ریزمغذی ها در تغذیه خود رنج می بریم. مصرف مکمل های ویتامین می تواند تا حدودی عوارض ناشی از کمبود ویتامین ها و مواد معدنی بدن را جبران کند.
کراتین:
تحقیقات انجام شده در موسسه National Institutes of Health نشانگر آن بوده که مصرف کراتین می تواند موجب افزایش رشد عضلات، انرژی عضلانی بیشتر و استقامت بیشتری در فرد شود. هر چند برخی تحقیقات نیز حاکی از افزایش احتباس آب در عضلات و بافتها به واسطه مصرف این مکمل ورزشی می باشند.
مصرف پروتئین:
مهارت‌های زیر می‌توانند برای صعودی بهتر و کم خطرتر در برنامه‌های کوهنوردی یاری‌مان کنند.
۱. افزایش مهارت‌های فنی
توانایی کار با کرامپون و تبر یخ در شیب کم و زیاد
توانایی سنگنوردی
توانایی همطنابی در یک تیم پیمایش کننده یخچال
توانایی حمایت افراد با طناب
توانایی فرود با ابزار و بدون ابزار بر روی طناب
توانایی صعود بر روی طناب‌های ثابت با کمک ابزارهای یک‌طرفه نظیر یومار
آشنایی با صعود کرده‌ای
دیدن دوره های بهمن‌شناسی و کار با زنده‌یاب
دارابودن تجربه زندگی در کمپ و چادر
آشنایی با مسیریابی در یخچال
دیدن دوره‌های کمک‌های اولیه و امداد
کودکان تفاوت‌های فیزیولوژیکی خاصی در مقایسه با بزرگسالان دارند باید توجه داشت که کودک توان کمتری در ورزش هوازی دارد و تعداد ضربان قلب و تنفس بیشتری دارد یعنی کودک، در مقایسه با یک فرد بزرگسال برای بدست آوردن یک میزان مشخص اکسیژن باید تعداد بیشتری نفس بکشد و این اتلاف انرژی و آب در ضمن سوخت عضلات کودکان بیشتر چربی است تا گلیکوژن یا گلوکز و سوخت چربی نیاز به 10 درصد اکسیژن بیشتر داشته و بازده کمتری هم دارد.
از طرفی دست و پاهای کودکان بالانس حرکتی لازم را با عضلاتشان ندارند و نسبتاً حجم عضلانی کمتری دارند و چون کودکان آستانه بی‌هوازی بالایی دارند، نظیر دونده‌های مجرب دو استقامت بزرگسالان، این شرائط توجیه کننده این وضعیت است که چطور آنها هیجانات کوتاه، ناگهانی و هیجان پذیری دارند.
وقوع چنین حالتی برای بیشتر بالغین غیرممکن است، در عین حال این وضعیت همانند شمشیر دو لبه است چرا که کودک سطح پائین‌تری از اسیدلاکتیک داشته بنابراین روند ایجاد خستگی در آنها کندتر است و تا زمانی که گرمازده، دهیدراته یا مضطرب نشده‌اند به مسیر ادامه می‌دهند.
