ورود به حساب کاربری

نام کاربری *
رمز عبور *
مرا به خاطر بسپار.

چرا کوهنوردها با وجود اینهمه شرایط خطرناک صعود میکنند؟!

"گرلینده کالتنبرونر" تنها زن کوهنورد جهان که هر 14قله بالای 8000متر رو صعود نموده، در مورد علت زندگی و صعودهایش اینگونه عنوان میکند که:

هر گاه با دیگران درباره اکسپدیشن هایم صحبت می کنم، می توانم احساس کنم که آن ها فقط عذاب و سختی های این کار را می بینند:
سرما، توفان و خطرات.
تنها افراد کمی می توانند با این لحظات زیبا ارتباط برقرار کنند، لحظاتی که مرا به سوی هیمالیا باز می گردانند.
من به دنبال این موقعیت های خاص هستم:
غوطه ور شدن در زیبایی، احساس قوی زنده بودن و "خودم" بودن به طور خالص و ناب

این بالا من آزادم، من می توانم از تمام مسئولیت ها جدا شوم، مجبور نیستم خوشایند دیگران باشم. دور از هر چیزی در آن پایین، می توانم خود واقعی خودم باشم.
هر زمان که تسلیم دنیای کوه های بلند می شوم، احساس خشنودی می کنم. حتی اگر متوقف شوم با خوشی لبریز می شوم. وقتی صعود می کنم مصمم هستم، احساس استقلال و شایستگی می کنم.
من در کوهستان تصمیم قاطع ام را خودم می گیرم و در مقایسه با زمانی که در پایین هستم احساس کاملا متفاوتی دارم، این خود واقعی من است.

احساس احاطه شدن با زیبایی کوهستان و تعدد این لحظات

من روی برف، نزدیک کوله هایمان نشسته ام. مجذوب چشم انداز و خیره در هیبت زیبایی های اطراف شده ام. کمی مه در افق می بینم اما جز آن، آسمان کاملا صاف است. این لحظات دلیل زندگی و صعودهای 8000 متری من هستند.

رفیق نیمه راه در کوهنوردی؟

هر کسی در هنگام کوهنوردی و کوهپیمایی (چه دشوار و چه ساده) از رفیق یا رفیقان راه جدا کند و تکروی کند، نمی تواند خود را در ردیف کوهنوردان با اخلاق جا بزند.

او از اصل «یک نفر برای همه و همه برای یک نفر» تخطی کرده است.
صعود انفرادی با تکروی کردن، از تیم جدا شدن و نظم گروهی را به هم زدن تفاوت دارد.

علل مختلفی از جمله ضایعات جسمانی، عدم آمادگی به علت نداشتن تمرین کافی و مناسب، صدمه دیدن، درخواست سرپرست تیم از یک نفر برای جدا شدن از تیم به منظور انجام وظیفه ای خاص در جهت منافع گروه، می تواند باعث شود که فرد از تیم جدا شده و از همراهی و همپایی با تیم به صورت آگاهانه و هدفمند باز بماند و یا پیش افتد. این باز ماندن و پیش افتادن در جهت پشتیبانی، حمایت، امداد و به عنوان سفیر و کمک رسان خواهد بود و فرد جدا شده، قلبا و قدما با تیم همراه است ولی وظیفه محوله او را از نیمه راه جدا می کند.

در غیر این صورت، بدون دلیل موجه، تیم و گروه را وانهادن، بقیه را به امان خدا رها کردن، راه دیگری را پیش گرفتن و رفتن، از اخلاق کوهنوردی به دور است.

چنین فردی رفیق نیمه راه است، کار او پسندیده و درخور جامعه کوهنوردی نیست، به حرکت های جمعی لطمه خواهد زد و می بایست با او برخورد قاطع شود.

با اتحادیه بین‌المللی کوهنوردی آشنا شویم

(به فرانسوی: Union Internationale des Associations d'Alpinisme) که به اختصار UIAA نامیده می‌شود، یک سازمان بین‌المللی است که توسط کمیته بین‌المللی المپیک در سال ۱۹۳۲ تشکیل شده است. مقر این سازمان در شامونی فرانسه می‌باشد و در ابتدا از ۱۸ کشور عضو تشکیل شد.

هدف از تاسیس این سازمان پشتیبانی از ورزش کوهنوردی و صعودهای ورزشی و ترغیب مردم به روی آوردن به این ورزش و توسعه آن در کشورهای عضو و تعریف و ارتقای استانداردهای مورد نیاز جهت ایمنی و سلامت ورزشکاران و فرهنگ کوهنوردی، همچنین کمک به حفظ محیط زیست کوهستان می‌باشد.

تامین نیروی انسانی و بودجه این فدراسیون از جانب اعضای آن انجام می‌پذیرد.

هم‌اکنون ۶۸ کشور دنیا عضو این فدراسیون می‌باشند که در حدود ۱۰ میلیون ورزشکار را حمایت می‌کنند. مقر این سازمان هم‌اکنون در برن سوئیس مستقر است.

بیانیه جهانی کوهنوردان

بیانیه جهانی کوهنوردان در خصوص مهمترین مسائل مربوط به کوهنوردی و صعود که در  10 اصل تنظیم شده است:

1- من با تفکر لزوم حفاظت از محیط کوهستان صعود می‌کنم.
2- من مشتاقم تا هیچ اثری بر روی صخره ها و کوهستان در هنگام صعود بجا نگذارم و در صعودهایی که لازم به پیچ کردن صخره ها است(Bolted Climb) کمترین اثری از خود باقی بگذارم. همچنین به آداب و رسوم محلی احترام می‌گذارم.

3-من هر چه با خود به کوهستان آورده‌ام با خود حمل و باز می‌گردانم.
4- من به فرهنگ و آداب و روسوم و عقاید محلی ها و ساکنین کوهستان و آبادی های مسیر احترام می‌گذارم.

5- من بنحو مسئولانه‌ای در قبال فرهنگ و قانون کشورهایی که از آنها دیدن می‌کنم عمل می‌کنم.
6- من با پذیرش اخلاق جوانمردی و صعود پاک و با رعایت قوانین مربوط به دوپینگ در رشته خود صعود می‌کنم.

7- من در صورت لزوم و امکان به یاری دیگران خواهم شتافت حتی اگر این امر مانع رسیدن من به قله یا بر هم زدن اهداف شخصی‌ام شود.
8- من از ابزار تائید شده برای صعود استفاده می‌برم و در محدوده توانایی های خود صعود می‌کنم.

9- من به دیگر کوهنوردان در کوهستان احترام می‌گذارم و دانش خود را در اختیار آنها قرار می‌دهم و به نقطه نظرهای آنها توجه می‌کنم.
10- من با مراعات منافع و حقوق سایر صعودکنندگان، به صعود خواهم پرداخت.

آمار سایت

2842627
امروزامروز7
دیروزدیروز438
این ماهاین ماه19049
کل بازدید کنندگانکل بازدید کنندگان2842627
آی پی شما :3.138.192.146

رزو تبلیغات

جهت تبلیغات شغل خود در سایت با شماره  09368194627  تماس بگیرید

چه کسی آنلاین است؟

ما 1609 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم

تبلیغات شما