کوهپیمایی بهترین ورزش برای کاهش وزن است.یکی از چیزهایی که کوه پیمایی را برای ورزش و کاهش وزن گزینه خوبی کرده، این است که شما مجبور به پیاده روی می‌شوید. اگر از زمانی که اتومبیل خود را ترک کرده‌اید، یک ساعت پیاده روی کرده باشید، باید یک ساعت دیگر وقت صرف کنید تا به اتومبیلتان بازگردید.
حتی اگر تا بالاترین نقطه کوه هم نروید یا کل دامنه کوه را زیر پا نگذارید، مجبورید پیاده‌روی کنید تا دوباره به تمدن برگردید! هیچ مهم نیست که چه کار می‌کنید و چگونه راه می‌روید، بهرحال در کوه پیمایی ورزش خوبی خواهید کرد و چربی می سوزانید، البته مگر اینکه در همان یکی دو کیلومتر اول بازگردید!
کوه پیمایی یکی از آن فعالیت‌هایی است که در مورد کاهش وزن، قطعاً نمی‌توانیم درباره‌ی آن بزرگ نمایی کنیم. تنها چند ورزش می‌توانند به شما کمک کنند تا همانند کوه پیمایی به راحتی وزن کم کنید، ورزش‌هایی که تقریباً گارانتی می‌کنند که تناسب اندام پیدا می‌کنید!
نگاهی به کوه پیمایی شما
یک جمعه زیباست، خورشید بالای سرتان می‌درخشد و تنها چند ابر در آسمان پیداست. کفش مخصوص کوه‌پیماییتان را به پا کرده و سفتش کرده‌اید، و باتون هایتان را محکم به دست گرفته‌اید. دامنه کوه دقیقاً روبروی شماست، GPS تان را هم به مچتان بسته‌اید و آماده‌اید که کوه را بنوردید.
یکی از دلایلی که کوه پیمایی یک فعالیت عالی است، این است که خیلی باحال است! ورزش کردن در باشگاه برای خیلی از آدم‌ها خسته‌کننده است، اما این واقعیت که هنگام کوهپیمایی می‌توانید مزه تازگی طبیعت و هوای کوهستان را بچشید، آنرا به یک لذت واقعی تبدیل می‌کند. در زیبایی‌های اطرافتان گم می‌شوید و تقریباً فراموش می‌کنید که در حال ورزش کردن هستید!
شاید شما هم سردرد های ساعات بعد از صعود و یا فردای اجرای برنامه را تجربه کرده باشید. این نوع سردرد که "exertion headaches" نامیده می شود ممکن است پس از انجام ورزش هایی مانند تنیس، شنا، وزنه‌برداری و یا کوهنوردی رخ دهند.
دسته‌بندی و علائم
این نوع سردرد به دو دسته کلی تقسیم می شود، دسته نخست "سردرد اولیه ورزشی" نام دارد که علامت آن ایجاد سردرد در دو طرف سر و شقیقه ها پس از انجام فعالیت شدید ورزشی است.
در دسته دوم، شخص علاوه بر نشانه فوق، دچار دوبینی، استفراغ، کاهش سطح هوشیاری و اسپاسم عضلات گردن می‌شود. این نوع سردرد ممکن است تا چند روز هم ادامه داشته باشد.
آسیب شناسی
درد عضلات بعد از ورزش
- دسته: مطالب
وقتی کوهنوردی یا هر ورزش دیگری را انجام می‌دهیم، عضلات ما گلوکز (قند) را از خون می‌گیرند تا برای تولید انرژی از آن استفاده کنند. انرژی در حرکت عضلات به ما کمک می‌کند.
ماده زائدی که در هنگام ورزش کردن در بدن ما تشکیل می‌شود شامل اسیدی به نام «اسید لاکتیک» است.هر چقدر عضلات ما گلوکز یا قند بیشتری مصرف کنند، اسید لاکتیک بیشتری تولید می‌کنند.اسید لاکتیک مثل سمی است که در عضلات جمع می‌شود. بعد از مدتی، بر میزان اسید لاکتیک افزوده می‌شود و به حدی می‌رسد که عضلات را به درد می‌آورد، در نتیجه مجبور خواهیم شد ورزش را متوقف کنیم.
علاوه بر اسید لاکتیک، سم‌های دیگری نیز تولید می‌شوند. این سم‌ها وارد خون می‌شوند و خون آنها را به تمام بدن از جمله مغز منتقل می‌کند. در نتیجه شما احساس خستگی می‌کنید و تمایل به استراحت پیدا می‌کنید.
وقتی استراحت می‌کنید، جریان خون، اسید لاکتیک و سم‌های دیگری را که در عضلات و مغز جمع شده‌اند، از آنجا دور می کنند. بعد از مدت کوتاهی مغز و بدن شما سرحال می‌شود و می‌توانید ورزشتان را ادامه بدهید. هنگامی که بر اثر ورزش، مقدار اسید لاکتیک در عضلات شما بالا می رود، باعث خستگی و احساس ضعف در عضلات می شود. بنابراین استفاده از مواد غذایی که در بدن شما باعث بروز پاسخ قلیایی گردد و اسید را خنثی کند می تواند از خستگی شما بکاهد، مانند سیب ، پرتقال، توت فرنگی ، لیمو، گلابی ، سیب زمینی، اسفناج، خیار ، ترب، تربچه و سایر میوه ها و سبزیجات.
رفته رفته بعضی‌ها با تمرین در باشگاه و برخی هم با توجه به وضعیت کرونا، قید باشگاه رو زدن و تصمیم گرفتن بعد از مدتی بی تمرینی، تمرین را شروع کنند، حال سوال این است که چگونه به تمرینات برگردیم و چطور باید تمرین خود را آغاز کنیم؟ آیا به محض بازگشت به تمرسن باید با شدت معمول تمرین کنیم؟ آیا لازم است تغییری در تمرین اعمال شود؟
پاسخ به این پرسش ها به شرایطی که این روزها پشت سر گذاشته اید و سطح آمادگی که دارید ربط دارد.
بنابراین در دو حالت کلی مسئله را بررسی می کنیم که کم و بیش در مورد تعداد زیادی از افراد صدق می کند.
برخی از شما در این مدت تمرینات مختصری انجام داده اید، در اینصورت آمادگی بدنتان را در سطح نسبتا خوبی حفظ کرده اید و تقریباً به محض بازگشت به تمرینات منظم چه در منزل و چه باشگاه می توانید برنامه تمرین معمول خود را در پیش بگیرید، با این وجود بهتر است حداقل در جلسه اول کار روی هر بخش بدن، از شدت تمرین کمتری استفاده کرده و از پیش رفتن تا ناتوانی اجتناب کنید، خصوصاً مقدار وزنه های مورد استفاده خود را در مقایسه با آنچه قبل از تعطیلات جابجا می کردید، حدود 20 الی 30 درصد کاهش دهید.
در مقابل عده ای دیگر از شما در طول این روزها بطور کامل از تمرین دور بوده اید. در این صورت طبیعی است که به واسطه بی تمرینی بدن شما دچار کمی افت شده و زمان بیشتری برای بازگشت به آمادگی مطلوب نیاز دارید.
توصیه می کنیم با شروع مجدد تمرین، برای یک الی دو هفته از تمرین سنگین اجتناب کنید و تمرین را با حجم و شدت کمتر انجام دهید؛ یعنی با انجام تعداد ست ها و حرکات کمتر شروع کنید و وزنه هایی معادل 50 الی 60 درصد مقدار باری که بطور معمول در طول تمرین جابجا می کردید را مورد استفاده قرار دهید؛ به تدریج در هر جلسه حدود 10 الی 20 درصد بر حجم و بار تمرین بیافزایید تا اینکه پس از دو هفته به سطح پیشین خود باز گردید.
