اخلاق درکوهنوردی
- دسته: مطالب
هدف از صعود های ما صرفا فقط یک صعود نیست و ما در پی معشوق قله های عشق را در می نوردیم ما به غیر از یک صعود به دنبال ارزش های والای انسانی هستیم ما قصد با هم بودن را داریم و می خواهیم یاد بگیریم که چطور یک سیب کوچک را با عشق بین تمام دوستان تقسیم کنیم ما قصد نداریم پس از صعود یک قله دست به صعود قله منیت بزینم و یک قله دیگر به نام من را فتح کنیم.
۱- صعود به قله ها و فتح بلندی های کوهستان تنها یکی از اهداف کوه نوردی است و همه ی آن نیست مبادا که در این راه دچار لغزش و اشتباه شوید و سایر اهداف ارزنده کوه نوردی را به فراموشی بسپارید.
۲- بحث اخلاق در کوه نوردی مقوله ای تفکیک ناپذیر از این ورزش است و برماست که با فراست و دقت لازم اصول اخلاقی آن را فراگرفته، در تمامی شئون فعالیت هایمان از آن بهره ببریم و آنها را بکار بندیم.
۳- در کوه هرگز کسی برتری، تفوق و اولویتی در شان و مقام نسبت به دیگران ندارد و تنها میزان برخورداری از اخلاق و منش والای کوه نوردی است که افراد را ممتاز و قابل تقدیر یا احترام مضاعف می گرداند.
۴- برترین کوه نوردان بدون شک همان هایی هستند که به درجات بالایی از استواری، گذشت و توان ایثار دست یافته اند و موفقیت خود را جدای از موفقیت و سلامت دیگران نمی دانند.
۵- از مهم ترین انگیزه های دوستداران طبیعت کوهستان، بهره گیری از سکوت و آرامش بی نظیر کوه است. انسان در دامان طبیعت کوه، راه عبور از تلاطم درون و چیره شدن بر نا آرامی های روحی و جسمی را می یابد.
در ساق پاها عضله ایی بنام آنتریور تیبیالیس (anterior tibialis) وجود دارد که بزرگترین عضله ی ساق پاست که کار اصلی آن تسهیل خم و راست کردن پا و انگشتان پاها است در نتیجه هر گونه آسیب و فشار و کشش بیش از حد وارد شده به این عضله ساق پا باعث بروز درد در مچ پاها ، اختلال در پیاده روی و دویدن و بالا پایین رفتن پله ها می شود.
علائم آسیب جدی به عضله آنتریور تیبیالیس:
۱.درد شدید در انگشت شصت پاها
۲.درد شدید در‌مچ پاها و ساق پاها
۳.التهاب در مچ پاها
۴.ضعف مچ پاها
۵.افتادگی پاها به صورتی غیر طبیعی
۶. درد جلوی ساق پا
علت ایجاد درد و التهاب در عضله ی آنتریور تیبیالیس:
۱.پیاده روی طولانی و دویدن در سطح ناصاف و غیر مسطح و تردمیل
۲.بالا پایین رفتن زیاد و بیش از حداز پله ها
۳.پیچ خوردگی و تحمل فشار بیش از حد روی مچ پاها
۴.نوروپاتی دیابتیک
۵.نقرس
بهترین تمرین برای کوهنوردی کوهنوردی است” این یک ضرب المثلی قدیمی ست که بین کوهنوردان رایج است و خیلی از آنها از این مثل بعنوان دستاویزی برای فرار انجام فعالیتهای تمرینی مکمل کوهنوردی استفاده میکنند.
در برابر این سئوال که ” آیا کوهنوردی بهترین تمرین برای کوهنوردی است؟” این پاسخ می تواند داده شود که :
این امر بستگی به هدف ما از تمرین دارد.
دو شیوه تمرین را می توان در کوهنوردی بکار برد:
۱- در طی دوره پیشرفت مهارتهای فنی و ذهنی کوهنوردی که نیاز است شخص در شرائط واقعی کوهنوردی قرار بگیرد , تنها راه ممکن برای تمرین ,کوهنوردی است.
۲- برای رسیدن به سطوح بالای آمادگی جسمانی(مثلا” توانائی گرفتن گیره های سنگنوردی که به قدرت زیاد نیاز دارد, افزایش قدرت بالاتنه و …) نیاز به تمرینات منسجم و هدفمندی است که بعنوان مکمل در کنار فعالیتهای کوهنوردی باید قرار گیرد.
اهداف و همچنین روش اجرای یک برنامه کوهنوردی با یک برنامه تمرینی تفاوتهای زیادی دارند. برای مثال در طی یک برنامه کوهنوردی ما باید مراقب باشیم که فشار زیادی که منتهی به ضعف و خستگی ما شود بر عضلات خود وارد نکنیم تا اینکه بتوانیم با حفظ آمادگی مان به هدفی که برای صعود در نظر گرفته ایم دست یابیم و یا یک مسیر بولدر را تاپ کنیم .
برعکس شما در یک برنامه تمرینی باید با انجام فعالیتهای بدنی سنگین در تمرینات استقامتی طی چند دقیقه فشار لازم را بر عضلات وارد نموده تا حدی که به خستگی عضلانی برسد و در تمرینات قدرتی نیز باید با انجام این فعلالیتها طی چند ثانیه به این آستانه خستگی عضلانی برسید. بطور خلاصه در فعالیت کوهنوردی شما سعی می کنید که فشار زیادی بر عضلاتتان وارد نشود ولی در برنامه تمرینی شما دقیقا” بدنبال این هستید که آنقدر فشار وارد کنید تا به آستانه توانائیهایتان که منجر به ضعف عضلاتتان در برابرفشارهای وارده می شود برسید.
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”
سرما زدگی Frostbite وقتی ایجاد میشود که دست و یا پا در مواجهه با سرمای زیر صفر درجه یخ میزند. سرما زدگی میتواند در بینی، گوش و گونه هم ایجاد شود.
سرما زدگی مجموعه ای از آسیب هایی است که به پوست در معرض سرما بخصوص در انگشتان بوجود میاید. پوست در معرض هوای زیر صفر منجمد شده و بافت های آن از بین میروند.
سرمازدگی چگونه ایجاد میشود
وقتی بدن در مجاورت سرمای شدید قرار میگیرد رگ های خونی پوست اندام ها منقبض میشوند تا خون کمتری به اندام برسد. این کار به این منظور صورت میگیرد تا خون بیشتر به احشاء عمقی بدن رفته و از سرما دور شود.
سرد شدن خون بسیار خطرناک است چون در صورت سرد شدن، بسرعت سرما را به همه بدن منتقل میکند.
این کاهش خونرسانی اندام ها در ابتدا مفید است ولی در صورت شدید شدن موجب کم خونی اندام و در نتیجه آسیب سلول های آن میشود.
در صورتی که سرمای شدیدی به اندام برسد آب درون سلول ها یخ میزند و یخ زدن آب سلول موجب ترکیدن آن و مرگ فوری سلول میگردد. خون در عروق خونی لخته میشود و همین امر خونرسانی به اندام را کاهش میدهد.
هرچه مدت قرار گرفتن در سرما بیشتر میشود احتمال سرمازدگی اندام بیشتر میگردد. وقتی همراه با سرما باد شدید میوزد و یا قرار گرفتن در سرما در ارتفاعات بالا است آثار آن شدیدتر است.
