آمادگی بدنی
آمادگی بدنی کافی، نخستین شرط لازم برای صعود به قلۀ کوه دماوند است. صعود به قلۀ دماوند از جبهۀ جنوبی، برای افرادی که به طور منظم به کوهپیمایی می پردازند و دارای آمادگی جسمانی کافی هستند، صعود مشکلی نیست. البته فوران گاز گوگرد در نزدیکی قله، ممکن است مرحلۀ آخر صعود از جبهۀ جنوبی را کمی با زحمت بیشتر همراه کند.
چه ماه هایی از سال صعود کنیم؟
آب و هوای کوه دماوند در دو ماه فروردین و اردیبهشت زمستانی، بسیار ناپایدار و همراه با توفان های شدید است و برنامه های صعود را مختل کرده و احتمال بروز حوادث مختلف بالا می رود. بهترین زمان برای صعود به قلۀ دماوند ماه های تیر و مرداد است. هر چه از مرداد ماه به سمت شهریور می رویم، این منطقه خشک تر شده و با تغییرات ناگهانی آب و هوایی روبرو می شویم.
چه روزهایی از هفته صعود کنیم؟
۱ - ورزش های هوازی نظیر دویدن، دوچرخه سواری، شنا، کوهپیمایی و ...
۲ - عمل هم هوایی قبل از صعود
۳ - نوشیدن آب فراوان قبل از تشنگی
۴ - مداوا کردن بیماری سرماخوردگی و رفع گرفتگی مخاط بینی
۵ - کم کردن بار اضافی در صعود های بالای ۵۰۰۰ متر
۶ - تنفس عمیق (هر چه ارتفاع بیشتر میشود به دلیل کم شدن مولکول های اکسیژن باید تنفس عمیق تر شود)
۷ - استفاده منظم از کربوهیدرات ها و مواد قندی مانند خرما، میوه های خشک، شربت عسل، شکلات، سیب زمینی، کاکائو و ....
۸ - تنظیم حرارت بدن به طوری که در ماه های گرم سال گرما و در ماه های سرد ، سرما شما را اذیت نکند
۹ - کم کردن سرعت گام برداری هنگام لمس علائم اولیه ارتفاع زدگی.
انجمن پزشکی کوهستان ایران
یکی از اصلیترین مشکلات قرار گرفتن در ارتفاعات بالا،کاهش آب بدن و حجم پلاسما است.کاهش مایعات موجب غلیظتر شدن خون و در نتیجه پلی سیتمی(افزایش تعداد سلول های خونی در واحد حجم) میشود که باعث کاهش خونرسانی و در نتیجه اکسیژنرسانی به بافتها میشود.علاوه بر این از آنجا که هوا در ارتفاعات گرم و خشک است؛ آب به صورت بخار تنفسی به محیط منتقل شده و از دست میرود. بنابراین،در تمام روشهای دفع مایعات که با هدف تنظیم دمای بدن انجام میشود، در ارتفاعات افزایش مییابد. با توجه به شرایط محیطی این چنینی، نیاز به مایعات در زمان استراحت و یا فعالیت ورزشی در ارتفاعات نسبت به سطح دریا بیشتر خواهد بود. با توجه به افزایش نیاز به کربوهیدرات،دریافت نوشیدنی ورزشی میتواند به عنوان یک راهکار عملی برای تامین نیاز ورزشکاران به مایعات و کربوهیدرات باشد.
درمان بسیاری از بیماری ها در دل کوه ها، دره ها و باریک راه های پر پیچ و خم نهفته است، بسیاری از گل ها و گیاهان دارویی شفابخش در دامنۀ کوه ها می رویند و آبهای زلالی و گوارایی که از کوهسار جاری است، و زندگی بیش از نیمی از مردم جهان به آن وابسته است، مایۀ زندگی و آرامبخش جانهاست.
از نظر پزشکی ، کوهنوردی از رشته های مهم ورزشی است که در تنظیم اعمال تمام اعضای داخلی بدن انسان ، از جمله قلب، مغز، دستگاه گوارش، عضلات و استخوانها دخالت عمده دارد و نقش پیشگیری و درمانی بسیار شایسته و شایانی بر عهده دارد زیرا در جریان کوهنوردی میزان خون موجود در عضلات تا 20 برابر بیشتر شده و مویرگهای خونی که در جریان استراحت فقط به مقدار 15 درصد باز و فعال هستند، هنگام کوهنوردی به بیش از 95 درصد می رسد و در نتیجه انتقال مواد غذایی ضروری بدن با شتابی بیشتر و با کیفیتی سودمندتر به نقاط مختلف بدن می رسند .
