پیش از این در خصوص آفتاب‌سوختگی و دلایل آن بصورت مختصر سخن گفتیم، اما سوالی که به ذهن متبادر می‌شود این است که بر فرض بروز چنین عارضه‌ای چه اقداماتی باید انجام دهیم؟ در اینجا به اختصار به برخی راه‌کارهای درمانی مربوط به پس از بروز این عارضه اشاره می‌شود:
1 -اولین نکته این است که توجه داشته باشید فردی که دچار عارضه آفتاب‌سوختگی شده است به‌هیچ‌وجه نباید در معرض نور شدید خورشید قرار گیرد.
2- به قسمتی از پوست که دچار عارضه آفتاب‌سوختگی شده است با دقت بنگرید، اگر قسمت‌های آسیب دیده تاول زده بودند به هیچ عنوان تاول‌ها را دستکاری نکنید، بویژه هنگامی که تعداد و مقدار تاول‌ها زیاد است، در این مورد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
اصولا عوامل سازگاری با ارتفاع مختلف است. یکی از مهمترین آن ژنتیک افراد است. مردم تبت بدلیل زندگی طولانی مدت در ارتفاع بالا با آن سارگاری ژنتیکی پیدا کرده اند و به همین دلیل بهترین رکورد های صعود به ازتفاعات و هیمالیا از آن شرپا هاست که ساکنین اصلی مناطق مرتفع هیمالیا می باشند.
علاوه بر آن وجود عوامل درونی همچون ظرفیت عملکردی قلب و عروق، ریه ها، عوامل فیزیولوژیک بدنی و حتی روحی می تواند در موفقیت و توانایی صعود به ارتفاعات موثر باشد.
اگر فردی توانایی صعود به ارتفاعات بلند را ندارد باید علت یابی کند.
عموما کوهنوردان وقتی سابقه صعود به چند قله بلند و مرتفع در خود می بینند بسیاری از واقعیات را نادیده می گیرند. حس طبیعت گرایی کوهنوردان به آنها اینگونه القا می کند تا بسیاری از علائم بیماریهای خود را نادیده گرفته و ترجیح می دهند آنها را به سرما خوردگی و ترش کردن معده نسبت داده و سعی می کنند انواع بیماریهای قلبی عروقی و فشار خون و دیابت را با هوای پاک خوردن و نوشیدن دم کرده گیاهان کوهی درمان کنند.
بروز اختلالات گوارشی در ارتفاعات امری غیرعادی نیست، علایم این اختلالات در افرادی که زمان طولانی یا اندکی را در ارتفاعات می‌گذرانند و نیز افراد و ساکنان محلی به نحو چشم‌گیری متفاوت است. همچنین عادت‌های فرهنگی و غذایی افراد و اقوام در بروز این حالات تاثیر قابل ملاحضه‌ای دارند. استفراغ و حالت تهوع از شایع‌ترین این اختلالات می باشد که در 81.4% افرادی مانند کوهنوردان که زمان کمی را در ارتفاع گذرانده‌اند مشاهده شده است.
از سوی دیگر بی‌اشتهایی نیز پدیده‌ای عمومی و از دیگر اختلالاتی است که در اثر هورمون‌هایی مانند "leptin" و "cholecystokinin" و نیز عوارض کمبود اکسیژن در ارتفاعات رخ می‌دهد. سوء‌هاضمه و نفخ شکم را نیز می‌توان از جمله این علائم برشمرد.
اسهال از جمله مواردی است که غالباً به دلیل سطح پایین بهداشت و نیز کمبود امکانات درمانی در طول اجرای برنامه و بهداشتی گریبان این افراد را می‌گیرد. زخم دستگاه گوارش و همچنین خون‌ریزی دستگاه گوارش در افراد بومی و محلی کوه‌های آند واقع در کشور پرو و نیز در منطقه لاداخ هندوستان امری عادی گزارش شده است. ضمن اینکه عارضه سنگ صفرا در افراد محلی ساکن ارتفاعات کشور پرو شایع می باشد.
عوارض و بیماری‌هایی مانند انسداد روده بزرگ و نیز پیچ‌خوردگی روده از دیگر عوارض شایع در ارتفاعات هستند؛ موضوعی که دلیل بیش از 97% مشکلات افراد بستری در بیمارستان‌های کشور بولیوی (از مرتفع‌ترین کشورهای جهان می‌باشد، بعنوان مثال ارتفاع پایتخت این کشور از سطح دریا در حدود 3600 متر است.) می‌باشد. ایجاد لخته‌های خونی در برخی رگ‌های سیستم خون‌رسانی و خون‌ریزی طحال از نقاط مرتفع کشور هندوستان گزارش شده است. وجود عارضه "هیپر بیلیروبینمی" یا زردی نوزادان در ایالت "کلورادو" کشور ایالات متحده آمریکا 4 برابر بیشتر از نوزادانی که در سطح دریا متولد شده‌اند گزارش شده است. همچنین متابولیسم و سوخت‌وساز چربی‌ها عموماً از ارتفاع 5000 متر به بالا دست‌خوش تغییر شده و تغییر می‌یابد.
ترجمه: پویا سلیمانی
