کمبود خواب و عدم آمادگی جسمانی بدن تنها دلیل تحلیل رفتن انرژی بدن نیست، بلکه می‌تواند نشانه ای از وجود چندین بیماری جدی باشد. در عین حال سبک زندگی فردی کوهنورد نیز می‌تواند باعث شود که وی دچار احساس خستگی شود و در نتیجه بر الگوی خواب تاثیر بگذارد.
احساس خستگی یکی از مشکلات شایع در میان عموم مردم و برخی از ورزشکاران است و می‌تواند در نتیجه این باشد که فرد بیش از انرژی دریافتی مجبور به مصرف آن باشد. اما در عین حال لازم است فرد نسبت به احتمال ابتلا به بیماری‌های دیگر که یکی از نشانه‌های آن می‌تواند خستگی یا خستگی دائمی باشد نیز هوشیار باشد.
آپنه خواب: احساس خستگی در طول روز می‌تواند با چگونگی و کیفیت خواب فرد در طول شب مرتبط باشد. خر و پف کردن یکی از ویژگی‌های معمول عارضه آپنه خواب است.
وقفه تنفسی حین خواب زمانی رخ می‌دهد که بافت نرم پشت گلو، مجرای هوا را مسدود می‌کند و در نتیجه آن در طول خواب به طور مکرر تنفس فرد متوقف می‌شود.
این اختلال مانع از آن می‌شود تا فرد در مدت زمان خوابیدن اکسیژن کافی دریافت کند و به همین دلیل فرد در طول شب از استراحت واقعی بهره‌مند نمی‌شود.
قسمتی از زندگی و دنیای من ،کوهها هستند .این صفحه برای شرح انچه فکر و تجربه کرده ام ایجاد شده است،تجربیاتی که اگر منتقل نشوند ، ارزش چندانی ندارند.
زندگی را بر روی قله ها باید جست آنجا که بوی تند آدمیان به مشام‌نمی رسد.
داود امینی کیا
کوهنوردی بانوان
- دسته: مطالب
بانوان به دلیل داشتن عضلات و استخوان هایی خاص، باید کمی بیشتر نسبت به مردان به پیاده روی و کوهنوردی اهمیت دهند.
زیرا میزان آب و چربی در بدن بانوان به طور طبیعی پانزده درصد بیشتر از آقایان می باشد.
همچنین به دلیل بارداری و زایمان، مقدار قابل توجهی از کلسیم بدن آنها به جنین منتقل می شود که این موضوع زمینه ابتلای آنها به مشکلات استخوانی را در کهنسالی فراهم می آورد.
درمان بسیاری از بیماری ها در دل کوه ها، دره ها و باریک راه های پر پیچ و خم نهفته است، بسیاری از گل ها و گیاهان دارویی شفابخش در دامنۀ کوه ها می رویند و آبهای زلالی و گوارایی که از کوهسار جاری است، و زندگی بیش از نیمی از مردم جهان به آن وابسته است، مایۀ زندگی و آرامبخش جانهاست.
از نظر پزشکی ، کوهنوردی از رشته های مهم ورزشی است که در تنظیم اعمال تمام اعضای داخلی بدن انسان ، از جمله قلب، مغز، دستگاه گوارش، عضلات و استخوانها دخالت عمده دارد و نقش پیشگیری و درمانی بسیار شایسته و شایانی بر عهده دارد زیرا در جریان کوهنوردی میزان خون موجود در عضلات تا 20 برابر بیشتر شده و مویرگهای خونی که در جریان استراحت فقط به مقدار 15 درصد باز و فعال هستند، هنگام کوهنوردی به بیش از 95 درصد می رسد و در نتیجه انتقال مواد غذایی ضروری بدن با شتابی بیشتر و با کیفیتی سودمندتر به نقاط مختلف بدن می رسند .
دانشمندان از مدت‌‌ها پیش حدس زده بودند که میزان اکسیژن خون کوهنوردان در ارتفاعات زیاد افت می‌کند
اکنون یک بررسی جدید این حدس را تایید می‌کند و نشان می‌دهد که میزان اکسیژن خون این کوهنواردان به پایین‌ترین حدی که تا به حال در انسان یافت شده است، می‌رسد، یعنی به طور قابل‌توجهی پایین‌تر از میزان اکسیژن خون بیمارانی که در وضعیت بحرانی از لحاظ تنفسی به سر می‌برند.
این اندازه‌گیری‌ها در ارتفاع 8400 متری [آشنایی با قله‌های بالای 8000 متر] بوسیله گروهی از دانشمندان در یونیورسیتی کالج لندن انجام شد که سفر اکتشافی را به اورست ترتیب داده بودند و نمونه‌‌های خون را از شریان‌های ساق پای کوهنوردان بعد از رسیدن آنها به قله جمع‌آوری کردند.
میزان اکسیژن خون این کوهنوردان نزدیک به آستانه حد تحمل انسان بود، یعنی میزانی از اکسیژن خون که در سطح دریا تنها در بیماران مشرف به موت دیده می‌شود.
این پژوهش می‌تواند به ابداع درمان‌های بهتر برای بیماران دچار بیماری بحرانی کمک کند.
