بدن انسان به فعالیت در محل زندگی خود عادت میکند. وقتی به مناطق مرتفع سفر میکنیم بدن ما نیاز به سازش با محیط پیدا میکند. تاثیر ارتفاع بر بدن در حوالی ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ متری شروع میشود. با تغییر در میزان اکسیژن هوا بدن نیز به تدریج شروع به عکس العملهای متفاوتی خواهد کرد. در صعود خیلی سریع به ارتفاعات تقریبی ۲۵۰۰ متری و بالاتر، تجربه بیماریهای مناطق مرتفع متداول است. البته اگر وقت کافی برای سازش بدن با ارتفاعات در نظر گرفته شود، بیشتر مردم میتوانند تا ارتفاع ۵۰۰۰ و ۵۵۰۰ متری خود را با محیط تطبیق دهند. بالاتر از ۵۵۰۰ متری عده کمتری میتوانند خود را با ارتفاعات وفق دهند و سلامتی و تواناییهای افراد رو به وخامت میگذارد. اما چرا اینگونه است؟
هر چه بالاتر میرویم از فشار هوا کاسته میشود (هوا رقیقتر میشود) و این بدین معناست که در هر نفسی که میکشید، اکسیژن کمتری دریافت میکنید. اکسیژن انرژی لازم برای حرکت را تامین میکند، اکسیژن برای فعالیتهای مغزی، گوارشی، التیام دادن زخمها و هر نوع فعالیت طبیعی بدن ضروری است. وقتی بدن اکسیژن کمتری بگیرد، مجبور است خود را با شرایط موجود وفق دهد، تنفس تندتر و عمیقتر میشود. بدن گلبولهای قرمز بیشتری تولید میکند تا مقدار اکسیژن بیشتری را در خون حمل کند. زمان سپری شده، بر واکنشهای تطابقی بدن تاثیرگذار است. اگر شما آرام حرکت کنید، در امان میمانید. صعود سریع، خطرپذیری و رنج کشیدن از بیماریهای ارتفاعات را به دنبال خواهد داشت.
کوهپیمایان مبتدی و توریستها اغلب اطلاعات کمی نسبت به بیماریهای مربوط به ارتفاعات دارند و اگر بطور سریع با تلهکابین، بالابرهای ویژه اسکی و .... به ارتفاعات بروند معمولا دچار سردرد خواهند شد.
بیماری حاد کوهستان (کوهگرفتگي حاد) (Acute Mountain Sickness (A.M.S
بروز اختلالات بر اثر کم شدن فشار اکسیژن در ارتفاعات بالا در نتیجه صعود نسبتا سریع به ارتفاعات زیاد
علائم شایع بیماری ارتفاع :
سردرد، حالت تهوع، خستگی، بیاشتهایی، سرگیجه و اختلال در خواب.
صاعقه زدگی و خطرات آن:
- دسته: آموزشی
صاعقه نور حاصل از تخلیه الکتریکی با ولتاژ بسیار بالا در زمان بسیار کوتاه و به طول تا چندین کیلومتر است. همراه با صاعقه (برق)، رعد وجود دارد که صدای ناشی از اتساع ناگهانی هوای اطراف برق است.
برخورد با صاعقه و خطرات آن: انسان به سه روش توسط صاعقه تحت تاثیر قرار می گیرد:
1- برخورد مستقیم : جرقه مستقیما به فرد برخورد می کند.
2- جریان زمینی : جرقه در فاصله ای دورتر به زمین برخورد کرده و از طریق زمین به بدن فرد می رسد.
3- جریان القایی : هوای اطراف باردار است و شرایط برای تخلیه الکتریکی بسیار آماده است.
آسیب های ناشی از صاعقه : با توجه به اینکه صاعقه یک جریان مستقیم و کوتاه مدت است، آسیب های ناشی از اصابت آن با آسیب های ناشی از برق گرفتگی خانگی کاملا متفاوت است.
1- سوختگی خیلی کم است.
2- آسیب احشای شکمی نادر است.
3- وقفه دستگاه تنفسی و سپس قلبی علت اصلی مرگ است.
4- آسیب های روانی شایع است (تغییرات شخصیتی،، کم خوابی، اختلالات حافظه، افسردگی و ...)
5- اختلالات سیستم عصبی مرکزی (تشنج، فلج گذرا یا دایم، سردرد و ...)
6- افزایش فشار خون
7- آب مروارید
8- پارگی پرده گوش ناشی از رعد
پیشگیری و احتیاطات لازم : اصل اول این است که از حضور در محل صاعقه دور و اجتناب کنیم. سایر روش ها چنان که به طور ناخواسته در شرایط رعد و برق قرار گرفتیم می توانند کمک کننده باشند.
در صورتی که گریز از توفان امکان پذیر نیست می بایست به دنبال مکان های نسبتا امن باشیم و از نقاط خطرناک دوری کنیم:
مکان های خطرناک :
بدون شک شما هم اگر فعالیت کوهنوردی انجام می دهید ، این درد را تجربه کرده ا ید ، روز بعد از یک برنامه کوهنوردی صبح با یک درد شدید و ناتوان کننده از خواب بیدار می شوید.
گاهی به این درد ، درد مرده هم گفته می شود .
این عارضه سندروم درد آوری است که اغلب بعد از فعالیتهای اکسنتریک یا طویل شونده (فعالیت عضلانی که در آن عضله در حالت کشیده قرار می گیرد) یا فعالیت غیر عادتی (برای مثال فردی که مدت چند ماه ورزش منظم نداشته و به طور ناگهانی ورزش می کند)ایجاد می شود. این عارضه ممکن است در ورزشکاران حرفه ای هم رخ داده و ادامه فعالیت ورزشی را تحت تاثیر قرار دهد.
معمولا بعد از صعود یک قله در زمان فرود بیشترین فشار به بدن و عضلات کوهنورد وارد می شود و انقباضات اکسنتریک ایجاد می شود.
این درد تاخیری، نتیجه آسیب و استرس فیزیکی است که شما حین کوهنوردی به عضلات وارد آورده اید و باعث ایجاد التهاب،همراه با پارگیهای میکروسکوپیک تارهای عضلانی شما می شود.
نمونه برداری آزمایشگاهی از ماهیچه در روز بعداز فعالیت ورزشی شدید ، بیانگر این یافته است که خونریزی و قطع اتصال تارهای عضلانی ماهیچه در اثر سائیده شدن آنها بر روی هم
در طی انقباض عضلانی ، باعث ایجاد این درد می شود.
درد عضلانی تاخیری معمولا ۲۴ ساعت بعد از فعالیت به اوج خود می رسد و تا ۷۲ ساعت در اوج خود باقی می ماند.
DOMS دارای سه مرحله است :
۱-مرحله درونزا :که آسیب به غشای سالم سلولها میشود که ۲-۶ ساعت پس از آسیب رخ می دهد.
دوره کارآموزی کوهپیمایی
- دسته: اخبار