کودکان تفاوت‌های فیزیولوژیکی خاصی در مقایسه با بزرگسالان دارند باید توجه داشت که کودک توان کمتری در ورزش هوازی دارد و تعداد ضربان قلب و تنفس بیشتری دارد یعنی کودک، در مقایسه با یک فرد بزرگسال برای بدست آوردن یک میزان مشخص اکسیژن باید تعداد بیشتری نفس بکشد و این اتلاف انرژی و آب در ضمن سوخت عضلات کودکان بیشتر چربی است تا گلیکوژن یا گلوکز و سوخت چربی نیاز به 10 درصد اکسیژن بیشتر داشته و بازده کمتری هم دارد.
از طرفی دست و پاهای کودکان بالانس حرکتی لازم را با عضلاتشان ندارند و نسبتاً حجم عضلانی کمتری دارند و چون کودکان آستانه بی‌هوازی بالایی دارند، نظیر دونده‌های مجرب دو استقامت بزرگسالان، این شرائط توجیه کننده این وضعیت است که چطور آنها هیجانات کوتاه، ناگهانی و هیجان پذیری دارند.
وقوع چنین حالتی برای بیشتر بالغین غیرممکن است، در عین حال این وضعیت همانند شمشیر دو لبه است چرا که کودک سطح پائین‌تری از اسیدلاکتیک داشته بنابراین روند ایجاد خستگی در آنها کندتر است و تا زمانی که گرمازده، دهیدراته یا مضطرب نشده‌اند به مسیر ادامه می‌دهند.
انجمن پزشکی کوهستان ایران: این سوال پاسخ دقیق و قاطعی ندارد، بسیاری عوامل در این خصوص باید در نظر گرفته شود. یکی از مهم‌ترین فاکتورها میزان، نحوه و شدت سختی صعود شماست. این یک حقیقت است که بدن شما پس از اجرای یک برنامه به‌صورت موقتی دچار ضعف می‌شود، از این زمان بدن با بازسازی و ریکاوری به این وضعیت ضعف و سستی پاسخ می‌دهد.
این واکنش تطبیقی "supercompensation" نامیده می‌شود. نکته قابل توجه اینجاست که اگر پیش از دست‌یابی به این مرحله از واکنش تطبیقی بدن، مجدداً صعود کنید، طبیعی است که با توجه به عدم ریکاوری بدن، به اهداف از پیش تعیین شده دست نخواهید یافت.
چه مدت استراحت کنیم؟
تجربیات و تحقیقات بیانگر این هستند که این مدت زمان مابین ۲۴ تا ۷۲ ساعت متغیر است. به‌عنوان مثال اگر مسیر ساده و متناسب با قدرت بدن خود را صعود کنید، قاعدتاً یک روز استراحت کافی است، اما اگر این پیمایش شامل مسیر جدید و سنگین و فراتر از حد توانایی شما باشد، این مدت زمان می‌تواند ۳ روز یا حتی بیشتر هم باشد.
مراحل ریکاوری
خواب‌آلودگی در ارتفاع یکی از علائم و نشانه های مهم و خطرناک در ورزش کوهنوردی است.
عوامل مختلفی می تواند باعث بروز خواب آلودگی در هنگام کوهنوردی باشد که بعضا می تواند علامت خطری جدی و هشدار دهنده باشد. علامتی که گاها خود کوهنورد به آن بی توجه بوده و آگاهی به وضعیت خطرناک خود ندارد و به مرور زمان به مرحله خطرناکی از عدم آگاهی به زمان ومکان می رسد.
این وضعیت پیش از اینکه برای خود کوهنورد جلب توجه کند می تواند هشداری جدی برای سایر همنوردان باشد و شرایط را لحظه به لحظه بحرانی تر شود.
شاید بارها در طی صعود به ارتفاعات چه بصورت انفرادی وچه به صورت گروهی، خود یا همنوردتان دچار چنین حالتی شده اید که می تواند شرایط را تا مرحله خطرناک یا اصطلاحا "خواب مرگ" پیش ببرد.
توجه به علل بروز خواب آلودگی در کوهنوردی می تواند از بروز حادثه یا فاجعه ای جدی جلوگیری کند. این امر باید بیشر متوجه سرپرست یا پزشک تیم باشد. شرایط صعود خصوصا در ساعات متوالی صعود در یک روز و در نزدیکی #قله می تواند پیش زمینه فاجعه ای غیر قابل جبران و تا حد مرگ باشد.
شرایط فعالیت باشگاه‌ها:
فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی در خصوص پیشگیری و مقابله با بیماری کرونا هم راستا با سیاست‌های اجرایی ستاد ملی و استانی کرونا در کشور و ستاد کرونا در ورزش، سیاست‌های ذیل را در خصوص شروع فعالیت‌های ورزشی کوهنوردی و صعودهای ورزشی در رشته‌های مختلف و فعالیت باشگاه‌ها اعلام می‌دارد.
1ـ فعالیت باشگاه‌های کوهنوردی درشهرهای دارای وضعیت عادی و تنها براساس با ابلاغ ستاد کرونا مجاز می‌باشد.
2ـ قبل از حضور در برنامه از صحت و سلامتی افراد اطمینان حاصل کنید.
3- جلسات هفتگی و همچنین کلاس‌های آموزشی غیررسمی تا اطلاع ثانوی تعطیل بوده و به صورت مجازی قابل برگزاری است.
4ـ از حضور افرادی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای می‌باشند جلوگیری به عمل آید.
5- اجرای هرگونه برنامه‌های کوهنوردی و کوهپیمایی عمومی و همایش‌های کوهنوردی مناسبتی جمعی تنها در شهرهای دارای وضعیت عادی و با اعلام ستاد کرونا در ورزش مجاز می‌باشد.
6ـ همراه داشتن کلیه لوازم بهداشتی (ماسک، دستکش، لوازم ضدعفونی و...) ضروری است.
7- توصیه می‌شود ترجیحاً از حضور در مسیرهای پرتردد پرهیز شود.
