قانون ساعت 14 جزو قوانین نانوشته کوه و کوهنوردی است و مانند بسیاری از قوانین مشابه عمل کردن یا نکردن به آن بستگی به خود کوهنورد دارد. گرچه در بیشتر مواقع نادیده گرفتن این قوانین مشکلی به همراه ندارد، اما به طور کل رعایتش می تواند بسیاری از دردسرهای پیش رو را منتفی نماید.
بر اساس قانون ساعت 14 کوهنوردان ملزم هستند از هر جای مسیر که قرار دارند، حتی نزدیک ترین فاصله تا قله به سمت کمپ آخر خود باز گردند. این قانون فصل و ماه نمی شناسد، ارتفاع قله چندان در تغییر آن موثر نیست و برای کم تجربه و با تجربه یکسان است.
گرچه صعودهای بلند اغلب از چارچوب تفکرات منطقی به دورند و میل و علاقه دستیابی به قله موجب می شود افراد تا سرحد توان رو به بالا حرکت کنند، اما این نادیده گرفتن زمان معمولا عواقب تلخی به همراه دارد! نمونه های بسیاری از بی توجهی به ساعت بازگشت یا ساعت 14 در کوهنوردی دنیا مشاهده شده، از آن جمله می توان به دو مورد زیر اشاره نمود:............
با توجه به شعار سال بخش جستجو و نجات فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی با نام " هر کوهنورد یک امدادگر " و اهمیت همراه داشتن کیت کمک های اولیه کوهنوردی انفرادی برای هر کوهنورد در ذیل لیست لوازم کیت کمک های اولیه و بقا را یادآور می شویم:
هر کیت بایت شرایط ذیل را داشته باشد:
1. راهنمای استفاده از کیت
2. لیست لوازم کمکهای اولیه
3. لیست لوازم بقاء
4.کیف مناسب لوازم............
بهرام غیبی، مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان اردبیل گفت: مطابق قوانین؛ هلال احمر ملزم به امدادرسانی به گروه های غیرمجاز کوهنوردی نیست اما به دلیل روحیه انسان دوستی این مجموعه، در صورت بروز حادثه نیروهای هلال احمر در محل حاضر می شوند.
وی تأکید کرد: در همه جای دنیا مرسوم است که گروه های کوهنوردی مسیر و زمان صعود خود را به هیئت های کوهنوردی اعلام کنند تا در صورت بروز حادثه و تأخیر در بازگشت گروه، نیروهای امدادی به محل اعزام شوند.
مدیرعامل جمعیت هلال حمر استان همچنین در خصوص توقع عمومی از استفاده از بالگرد امدادی اضافه کرد: در برخی مواقع شدت باد ایجاد شده از بالگرد خود می تواند منجر به بروز حادثه شود. بالگرد تنها در مواقع ضروری و زمانی که به تائید کارشناسان رسیده باشد برای انتقال افراد مصدوم به کار گرفته می شود و اینطور نیست که در هر زمانی که گروه ها اراده کردند بالگرد در اختیار آن ها قرار گیرد.
غیبی پیش از ظهر سه شنبه در بازدید از پایگاه های امداد و نجات جاده ای اردبیل گفت: در حال حاضر دو پایگاه امداد کوهستان در مشگین شهر و خلخال دایر است. هر دو پایگاه ها از امکانات و تجهیزات لازم برخوردار بوده و ست های امداد کوهستان برای هر دو پایگاه تأمین شده است. علاوه بر این 120 نیروی امدادگر نیز تربیت شده و در طول سال دوره های تمرینی و بازآموزی را سپری می کنند،
هرمان بول در سال 1953 در حالی با آخرین رمق هایش از صعود انفرادی نانگاپاربات باز می‌گشت که دکتر و راهنمایش به او بسته‌ای از داروی Pervitin داده بود و بول با مصرف دو قرص آمفتامین انرژی دوباره‌ای یافت و این موجب نجات او شد. همچنین Stephen Venables در سال 1988 به همراه 3 تن از همنوردانش از مسیر جدیدی به اورست صعود کردند در حالی که دو روز تمام بدون غذا مانده بود و مجبور به بیواک کردن در ارتفاع 8600 متری شده بود. او دو قرص قوی کافئین مصرف کرد و هنگامی که به South Col رسید 30 ساعت تنها بود. صعود این دو در تاریخ کوهنوردی به دلیل جسارت، سختی و سبک صعودشان ثبت شد در حالی که با مصرف این داروها هردو محروم از شرکت در رقابت های المپیک محسوب می‌شدند، از سوی دیگر مصرف نکردن این دارو ها به قیمت جانشان تمام می‌شد!
در این مقاله کارایی و عوارض جانبی برخی داروها بررسی شده است در حالی که قضاوت اخلاقی در خصوص مصرف یا عدم مصرف آنها با توجه به معنی صعود جوانمردانه به خود شما واگذار شده است.......
