هنگام بيدار شدن
صبح و پس از بيدار شدن سعي كنيد ابتدا لباس‌هاي گرم و خشك خود را در داخل كيسه خواب گرم كنيد و سپس آنها را بپوشيد. هنگام شب لباس‌هاي مرطوب از تعريق بدن خود را داخل كيسه خواب قرار دهيد تا آنها درطول مدت شب خشك و گرم شوند پس از پوشيدن لباس از كيسه خواب خارج شويد.
در مناطقي كه تماماً پوشيده از برف مي‌باشد و دماي صبحگاهي چندين درجه زير صفر است نبايد بدن را مستقيماً در معرض سرماي صبحگاهي قرار دهيد زيرا سبب سرد شدن مجراهاي تنفسي و ريه‌ها و ديگر اعضاي بدن مي‌شود كه عواقب آزاردهنده‌اي به همراه خواهد داشت.
رعايت نكات فوق كمك مي‌كند تا كوه‌نورد هنگام اجراي برنامه‌هاي زمستاني يا اجراي برنامه در مناطق سردسير و پوشيدن از برف ايمني بيشتري برخوردار شود.
زیرا این کار بسیار دشوار و خطرناک خواهد بود.عدم داشتن تجهیزات و وسایل کوهنوردی و وجود شرایط نامتعادل جوی، همچنین سقوط و ریزش بهمن از جمله موانع و مسائل مشکل ساز برای کوهنوردان و تیم های اعزامی در فصول سرد است. کوهنوردان معمولا پس از گذشت یک دوره فعالیت طولانی و سنگین در تابستان به فکر صعود های زمستانی می افتند.
انتخاب قله برای صعود یکی از اصلی ترین دغدغه های کوهنوردان است. معمولا قله هایی با ارتفاع بین ۲۰۰۰ تا۳۰۰۰ متر خطرافرین و سخت نخواهند بود و کوهنوردان در میان پانزده هزار قله ی بالای ۳۰۰۰متر کار راحتی برای انتخاب قله دارند.
شرایط و قوانین کوهنوردی در زمستان در همه جای دنیا و در همه ی کشورها تقریبا مشابه هم است. بیشتر قلل ۷۰۰۰ متری به ترتیب و یکی پس از دیگری فتح شده اند و تعداد نسبتا کمی از کوه های ۷۰۰۰ متری صعود نشده باقی مانده اند.
با فاصله گرفتن از سطح زمین، گوش دچار گرفتگی یا کاهش قدرت شنوایی می‌شود. این حالت بیشتر در صعود از ارتفاعات با سرعت بالا همچون استفاده از تله کابین و خودرو قابل لمس می باشد.
گوش میانی که عامل بروز مشکلات گوش در حین ارتفاع گرفتن است به شکل حفره‌ای در داخل استخوان گیجگاهی است که نسبت به تغییرات فشار محیط آسیب پذیر است.
گوش میانی از طریق لوله‌ای به نام شیپور استاش به حلق راه پیدا می‌کند. لوله استاش که حالت ارتجاعی دارد در حالت معمول جداره‌هایش روی یکدیگر خوابیده است هنگامی که فشار داخل حلق زیاد باشد این فشار جدار لوله استاش را از هم باز می‌کند و هوا به گوش میانی می‌رسد.
بهترین حالت پرده گوش وقتی است که فشار در دو طرف پرده گوش یعنی فشار داخلی و بیرونی گوش برابر باشد.
در شیب های تند که احتمال ریزش سنگ وجود دارد حتما موارد ذیل را رعایت نمایید:
۱- در گروههای کوچک و نزدیک به هم حرکت کنید به شکلی که بتوانید یکدیگر را مشاهده و حمایت کنید.
۲- از عبور از مسیرهای ناپایدار و گرفتن سنگهای نامطمئن اجتناب کنید زیرا خطر بیرون آمدن آنها بسیار است.
۳- از قرار گیری در زیر پای سایر افراد در چنین مسیرهایی اجتناب کنید. اجازه دهید سایرین مسیر را طی کنند و بعد از بخش نامطمئن گذر نمائید.
۴- زمانیکه فرد یا گروهی پائین تر از شما در حال گذر از مسیر است سعی کنید تا عبور کامل آنها متوقف شوید و اگر احیانن سنگی از زیر پایتان رها شد با صدای بلند فریاد بزنید: سنگ
۵- گیره ها را پیش از وارد کردن وزن امتحان کنید. بر روی آنها به سمت پائین و نه بیرون وزن بیاورید.
