سقوط یکی از خطرات مهمی است که همیشه در کمین کوهنوردان است. بیشترین میزان سقوط در فصولی که برف و یخ در منطقه وجود دارد و کوهنوردان با آن ها درگیرند به وقوع می پیوندد.
علل سقوط:
1. نامناسب بودن کفشها
2. نبود وسایل کافی برای حرکت در شیب های تند
3. نداشتن تجربه کافی برای حرکت بر روی یخ و برف
4. پر شیب بودن سطح فرود
۱. در کنار رودخانه نباشد (احتمال طغیان آب وجود دارد).
۲. در کنار چشمه نباشد (پرندگان و جوندگان برای خوردن آب می آیند و حیوانات درنده برای شکار آن‌ها که می تواند برای شما خطرناک باشد).
۳. در کنار غارها و حفره‌های درختان نباشد (شاید پناهگاه حیوانات وحشی باشد).
۴. در علفزارهای بلند نباشد (احتمال وجود مار و مارگزیدگی در علفزارها وجود دارد).
اگر خونرسانی به انگشتان پا ضعیف انجام شود، اکسیژن و خون کافی به عصب‌ها نرسیده و در نتیجه انگشتان پا بی‌حس می‌شوند.
اصلی‌ترین دلایل خونرسانی ضعیف به پاها عبارتند از:
بیماری‌های عروق محیطی: جایی که چربی و کلسترول انباشته شده باشد باعث باریک شدن عروق خونی می‌شود.
ترومبوز وریدی عمیق که لخته شده خون است.
بهمن چگونه ایجاد می شود؟
بهمن با حرکت توده های برف بر روی شیب، زمانی که برف شرایط ناپایداری بر روی شیب داشته باشد و با تحریک یک عامل خارجی ( مانند وزن برف تازه باریده، باد، وزن یک کوهنورد و ... ) ایجاد می شود.
وقوع بهمن تابع شرایط محیط مانند بستر برف، شدت و جهت باد، میزان برف تازه، عدم وجود اتصال بین کریستال های برف تازه باریده بر روی برف قدیمی، گرم شدن برف در طول روز، شیب مناسب و ... می باشد. با حضور این عوامل کنار یکدیگر امکان وقوع بهمن به شدت افزایش می یابد.
چند نکته کلیدی در بهمن
- عمده بهمنها تنها 24 ساعت پس از بارش سقوط می کنند.
