هیات کوهنوردی رفسنجان

عبارت #وندالیسم ”vandal” برگرفته از نام قومی تاریخی با همین نام در اروپا می باشد، که به علت عادت به ویرانگری های وسیع مشهور شدند.
در جامعه شناسی این عبارت معادل تخریب اموال عمومی مانند تلفن های عمومی، نوشتن روی دیوارها، تخریب صندلی های استادیوم و … می باشد که در واقع در دسته کژروی و انحرافات اجتماعی گنجیده و در قوانین تمامی کشورهای دنیا جرم محسوب می شود.

وندالیسم در کوهستان نکته قابل توجه گسترش دامنه وندالیسم به طبیعت و کوهستان می باشد.
از تخریب گسترده دماوند و سبلان با احداث جاده ها گرفته تا ریختن زباله ها حتی در قله ها !!!

نوشتن روی سنگ ها در دل کوهستان و حک کردن روی درختان و شکستن شاخه ها به منظور آتش افروختن و چیدن بی رویه گیاهان کوهستان و ...
نکته قابل توجه و تامل تخریب گسترده مسیرهای کوه نوردی توسط خود کوهنوردان و گروه های کوهنوردی است.

وندالیسم در قله ها:
در واقع در حالی که از افراد طبیعت دوست و صعود کننده به قلل مرتفع انتظار هم آوایی و همسویی با طبیعت می رود همگی بارها و بارها شاهد شکستن شاخه های درختان (حتی سبز) به منظور افروختن آتش، نوشتن عباراتی مانند: خدا قوت، گروه کوهنوردی فلان و بهمان! یادگاری از فلانی و … و حجم انبوه قوطی های آب و کنسرو حتی در قله ها هستیم.

این روزها با گسترش تمایل ایرانی ها به طبیعت گردی و کوهنوردی متاسفانه شاهد تخریب گسترده کوهها و منابع طبیعی کشور می باشیم.
بسیاری از مسیر های پرتردد کوهنوردی مملو از زباله شده و صخره های صاف کوهستان ها محلی برای نوشتن و حکاکی گردیده اند و دیگر باید با طبیعت بکر خداحافظی کنیم.

جالب آن که با هر که در این خصوص صحبت می کنیم، همگی از قبح این عمل و لزوم حفظ بکارت کوهستان می گویند!
سوال اینجاست که پس چه کس یا کسانی اقدام به چنین تخریب و زشت انگاری عظیم طبیعت و کوهستان میکنند بدین گونه که پیش می رود بسیاری از کوهها و مناطق دیدنی کشور تا چند سال آینده ارزش معنوی خود را برای همیشه از دست خواهند داد و دیگر پناهگاهی برای آرامش دل پر آشوب ما ایرانی ها نخواهند بود.

به هر جهت از منظر روانشناسی (همانطور که فروید و یونگ موفق به اثبات وجود غریزه تخریب tanatus در انسان و سایر موجودات شدند) و جامعه شناسی برسی گسترده وندالیسم و میل به تخریب و علی الخصوص تخریب کوهستان حکایت از امیال سرکش و فروخفته و سرکوب شده زیر پوست جامعه دارد، که متاسفانه نوید بخش اتفاقات بسیار ناگواری در آینده و بویژه در مورد بحث ما یعنی طبیعت و محیط کوهستان دارد
فقط با رعایت فردی و فرهنگ سازی می توانیم به حفظ این سرمایه های ملی برای نسل های آینده کمک کنیم. بخاطر داشته باشیم که نسل های آینده ما را قضاوت می کنند، همانطور که ما گذشتگان را قضاوت کردیم…

صدمات اندام در ورزش کوهنوردی به علت بی دقتی ها خصوصا در فرود بسیار شایع است.

دو نوع صدمه از شایعترین صدمات در ورزش کوهنوردی می باشد.

استرین یا کشیدگی (Muscle Strain):

استرین یا کشیدگی عضله زمانی روی می دهد که عضله بیش از حد دامنه حرکتی نرمال خود کشیده شود که این منجر به پارگی رشته های عضلانی می گردد.

علل کشیدگی عضلات (استرین):

1- ضربه شدید یا فشار بیش از حد به بخشهای مختلف عضلانی.
2- تمرینات بیش از حد و خارج از تحمل ورزشکاران( مانند بلند کردن وزنه بیش از اندازه توان )

علائم و نشانه ها:
1- درد شدید و ناگهانی در عضله آسیب دیده
2- حساسیت شدید به لمس در ناحیه آسیب
3- تورم
4- ضعف و ناتوانی در استفاده از قسمت آسیب دیده
5- درد و سفت شدن عضله هنگامی که مصدوم آن را حرکت می دهد.
6- کبودی پوست اطراف ناحیه آسیب دیده(پس از چند روز) به علت خونریزی ناشی از پارگی مویرگ‌ها

اسپرین یا پیچ خوردگی(Ligament Sprain):

وقتی که اندام در وضعیت هایی که معمول نیست، قرار می‌گیرد، رباط های اطراف آن تحت کشش زیادی قرار میگیرند. این کشش میتواند موجب پارگی های میکروسکوپی و یا حتی پارگی های بزرگ و یا کامل در رباط شوند. این پارگی ها را رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی مفصل میگویند.

علل پیچ خوردگی(اسپرین):

ادامه مطلب...

 ورزش کوهنوردی در کنار لذت های بسیار همواره همراه با خطر های زیادی می باشد. در طول سالیان دراز با تحقیقات فراوان و استفاده از تجربیات بسیار استاندارد های زیادی جهت ایمن شدن  از خطرات تعریف شده است. هر کدام از این موارد در حیطه های مربوطه در دوره ها، کتب و جزوات آموزشی به تفصیل شرح داده شده اند. در ادامه ی این مطلب 16 نکته که تحت عنوان قوانین 4 در 4 برای سلامتی کوهنوردان توسط اتحادیه جهانی کوهنوردی و UIAA منتشر شده است نوشته شده است.  به نظر می رسد که حتی عمل کردن به همین موارد مختصر هم دشوار است ولی مسلما بسیار مفید است و ما را در جهت انجام سالم تر ورزش کوهنوردی یاری می کند.
 
قبل از ترک خانه جهت برنامه:

1.اهداف و سطح برنامه را با وضعیت واقعی میزان سلامت و آمادگی جسمانی فعلی خودتان تنظیم کنید. با خودتان روراست باشید.
 2.هر گونه بیماری مزمن باید تا حد ایده ال درمان شود. به همراه داشتن داروی مصرفی به اندازه کل طول مدت برنامه را فراموش نکنید. حتما مقدار داروی ذخیره نیز به صورت جداگانه جهت استفاده در مواقع از دست رفتن منبع اصلی دارو به همراه داشته باشید.
3. اگر در مورد سلامتی خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید.
4. لوازم پزشکی شخصی متناسب با خود را فراهم کنید و قبل از برنامه نحوه استفاده از آنها را فرا گیرید. استفاده از بیمه را فراموش نکنید.

 قبل از رفتن به کوه در محل برنامه:

5. گزارش محلی وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و از وضعیت راه ها و مسیر ها آگاهی کسب کنید و برنامه خود را بر اساس این موارد هماهنگ کنید.
6.در محلی مناسب یا نزد فردی مورد اعتماد برنامه خود را ثبت کنید. اطلاعاتی نظیر مسافت برنامه، مسیر مورد نظر، زمان تخمینی برگشت و …
7.لوازم اولیه و ضروری مانند خوارک و آب کافی، پوشاک اضافی، لوازم اورژانس، کیف کمک های اولیه، کیت بقا، عینک و کلاه و غیره را فراموش نکنید.
8.شماره تماس های های محلی خدمات امداد و نجات را یاد داشت کنید.

  در طول برنامه:

ادامه مطلب...